Gene Alley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gene Alley
ilustracja
łącznik
Pełne imię i nazwisko

Leonard Eugene Alley

Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1940
Richmond

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

4 września 1963

Ostatni występ

27 września 1973

Statystyki
Średnia uderzeń

0,254

Home runy

55

Uderzenia

999

RBI

342

Kariera klubowa
Lata Kluby
1963–1973 Pittsburgh Pirates

Leonard Eugene Alley (ur. 10 lipca 1940) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łącznika.

Przed rozpoczęciem sezonu 1959 podpisał kontrakt jako wolny agent z Pittsburgh Pirates i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Columbus Jets, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 4 września 1963 przeciwko Milwaukee Braves. W 1966 po raz pierwszy został wyróżniony spośród łączników, otrzymując Złotą Rękawicę, a także wraz z Billem Mazeroskim ustanowił rekord MLB w liczbie rozegranych podwójnych autów w sezonie (161)[3]. Rok później po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd[1].

2 września 1970 w meczu z Montreal Expos zdobył inside-the-park grand slama[4]. W 1971 zagrał w dwóch meczach World Series, w których Pirates pokonali Baltimore Orioles 4–3[5]. Po raz ostatni zagrał 4 września 1973[1].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1967, 1968 [1]
Gold Glove Award 1966, 1967 [1]
Zwycięzca w World Series 1971 [5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Gene Alley Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
  2. Gene Alley Register Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
  3. Gene Alley & Bill Mazeroski, Pirates (1963-1972). complex.com. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
  4. Gene Alley Biography. sabr.com. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
  5. a b 1971 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]