Georg Abraham Schneider

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georg Abraham Schneider
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1770
Darmstadt

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

19 stycznia 1839
Berlin

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, waltornista, oboista

Georg Abraham Schneider (ur. 19 kwietnia 1770 w Darmstadt, zm. 19 stycznia 1839 w Berlinie[1][2]) – niemiecki kompozytor, waltornista i oboista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczeń Johanna Wilhelma Mangolda, dyrektora orkiestry dworskiej w Darmstadt, której członkiem został w 1787 roku[1][2]. Później uczył się kompozycji i teorii u Johanna Gottlieba Portmanna[1][2]. Poślubił też jego córkę, Karolinę[1]. W 1795 roku przeniósł się na dwór księcia Henryka w Rheinsbergu[1][2]. Od 1803 roku został waltornistą w orkiestrze dworskiej w Berlinie, w 1807 roku zainicjował serię koncertów abonamentowych[1][2]. W latach 1813–1816 był dyrygentem orkiestry teatralnej w Tallinnie[1][2]. Po powrocie do Berlina został w 1820 roku dyrektorem teatru królewskiego, a w 1825 roku kapelmistrzem króla pruskiego[1][2]. Uczył także w szkole muzycznej przy teatrze dworskim oraz w Preußische Akademie der Künste[1][2].

Skomponował m.in. 5 singspieli (Der Orakelspruch, Aucassin und Nicolette, Die Verschworenen, Der Traum, Der Werwolf), 13 baletów, muzykę do przedstawień teatralnych, 2 oratoria, kantaty, msze, Symfonię D-dur, Ouverture concertante C-dur, Sinfonia concertante na flet i obój, Concertino na 3 rogi myśliwskie i róg wentylowy, koncerty na róg, flet, obój, rożek angielski, fagot, ponadto kwintety, kwartety, tria, sonaty[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 115–116. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3196. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]