Gilles Lalay

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gilles Lalay
Ilustracja
Gilles Lalay w 1985 roku.
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

21 marca 1962
Peyrat-le-Château

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1992
Kapsztad

Sukcesy

1989 Rajd Dakar (motocykle)

Gilles Lalay (ur. 21 marca 1962 w Peyrat-le-Château, zm. 7 stycznia 1992 w Kapsztadzie) – francuski motocyklista rajdowy i enduro. Zwycięzca Rajdu Dakar w roku 1989. Dwukrotnie drugi (1986, 1991) podczas tego rajdu, a w 1988 roku zajął trzecie miejsce. Zmarł w 1992 r. z powodu obrażeń jakich doznał podczas wypadku na trasie kolejnej edycji Rajdu Paryż-Kapsztad.

Kariera i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

W latach 80. był jednym z najlepszych motocyklistów enduro na świecie. Dziesięciokrotnie zwyciężał w mistrzostwach Francji w enduro (1979–1990). Startował również z osiągnięciami w zawodach International Six Days Enduro. Zwycięzca Rajdu Atlas w kategorii motocykli w latach 1986, 1987 i 1989. Był również zwycięzcą Rajdu Djerba 500 w 1984 roku. Dwukrotny wicemistrz Europy w enduro z 1983 (kat. 125 cm³) i 1984 (kat. 250 cm³). Największym osiągnięciem Lalaya było zwycięstwo w Rajdzie Dakar w 1989 roku w kategorii motocykli.

Poniósł śmierć na trasie Rajdu Paryż-Kapsztad, 7 stycznia 1992 r. w wyniku kolizji z pojazdami organizatorów rajdu w miejscowości Lumombo (Kongo).

Gilles Lalay Classic[edytuj | edytuj kod]

Po jego śmierci w latach 1992-2001 organizowano zawody enduro o nazwie Gilles Lalay Classic upamiętniające zasługi Lalaya dla sportu motocyklowego. Zmagania te są konkursem otwartym dla dwustu endurowców, którzy startują na trasie o długości 200 km między miastami Limoges a Haute-Vienne co stanowi pierwszy etap zmagań. Do drugiego etapu przechodzi najlepsza setka zawodników. Drugi etap Gilles Lalay Classic ma miejsce wokół jeziora Lac de Vassivière. Trzeci etap tego rajdu stanowi stromy podjazd na szczyt góry Côte du Corbeau Mort[1][2].

Podia w Rajdzie Dakar[edytuj | edytuj kod]

Rok Motocykl Pozycja
1986 Honda NXR 780
1988 Honda NXR 750
1989 Honda NXR 800V
1991 Yamaha YZE 750T

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gilles Lalay Classic, gilleslalayclassic.free.fr, [dostęp: 2020-01-06].
  2. Gilles Lalay Classic (1992-2001), bandedepeur.fr, [dostęp: 2020-01-06].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]