Parsko (jezioro)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Glinik (jezioro))
Parsko
Glinik[1]
Położenie
Państwo

 Polska

Region

Kotlina Gorzowska[2]

Wysokość lustra

27,0[3] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

45,6–48,5 ha[3][4]

Wymiary
• max długość
• max szerokość


2400 m[3]
290 m[3]

Głębokość
• średnia
• maksymalna


2,0[3] m
4,0[3] m

Długość linii brzegowej

6400 m[3]

Objętość

912 tys. m³[3]

Położenie na mapie gminy Deszczno
Mapa konturowa gminy Deszczno, na dole nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Parsko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Parsko”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Parsko”
Położenie na mapie powiatu gorzowskiego
Mapa konturowa powiatu gorzowskiego, na dole po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Parsko”
Ziemia52°37′36,90″N 15°19′31,79″E/52,626917 15,325497

Parsko – jezioro w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Deszczno[5], położone w pobliżu wsi Glinik.

Hydronimia[edytuj | edytuj kod]

Do 1945 roku jezioro nazywane było Bestien See[6]. 11 lutego 1949 roku wprowadzono nazwę Parsko[7]. Państwowy rejestr nazw geograficznych jako nazwę oboczną jeziora podaje Glinik[1]. Nazwa Glinik występuje w większości materiałów źródłowych i urzędowych dotyczących akwenu[8][9][10][3].

Morfometria[edytuj | edytuj kod]

Według danych Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 48,5 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 2,0 m, a maksymalna – 4,0 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 27,0 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 912,0 tys. m³[3]. Natomiast A. Choiński określił poprzez planimetrowanie na mapach 1:50000 wielkość jeziora na 45,6 ha[4].

Według Mapy Podziału Hydrograficznego Polski jezioro leży na terenie zlewni szóstego poziomu Kanał Bema do Kan. Roszkowickiego[8]. Identyfikator MPHP to 189611[8].

Zagospodarowanie[edytuj | edytuj kod]

Administratorem wód jeziora jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Poznaniu. Utworzył on obwód rybacki, który obejmuje wody jeziora Parsko wraz z wodami cieku bez nazwy od jego źródeł do ujścia do Kanału Postomskiego oraz wody dopływów tego jeziora albo tego cieku (Obwód rybacki jeziora Glinik na cieku bez nazwy w zlewni rzeki Postomia – Nr 1)[9]. Gospodarkę rybacką na jeziorze prowadzi Polski Związek Wędkarski Okręg w Gorzowie Wielkopolskim[10].

Jezioro pełni również funkcje rekreacyjne, nad jego brzegiem znajduje się piaszczysta plaża, do której prowadzi szutrowa droga ze wsi Glinik[11]

Czystość wód i ochrona środowiska[edytuj | edytuj kod]

Jezioro nie znajduje się na terenie chronionym, jego wody nie były badane przez inspektorów Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska. Przy jego brzegach znajdują się trzy obszary sklasyfikowane jako użytki ekologiczne[12]. Są to odpowiednio użytki ekologiczne: Nad Glinikiem, Mały Półwysep oraz Przy jeziorze. W użytku ekologicznym Nad Glinikiem ochroną objęte zostało siedlisko reliktu glacjalnego w postaci błotniszka wełnistego, który jest objęty ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[13][14][15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 32926
  2. ↑ Andrzej Richling i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 166-167, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2022-04-02].
  3. ↑ a b c d e f g h i j Jerzy Jańczak (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 84-85, ISBN 83-86001-29-1.
  4. ↑ a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 521. ISBN 83-232-1732-7.
  5. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 256, ISBN 83-239-9607-5.
  6. ↑ Neudamm, Meßtischblatt nr. 3358, 1:25 000, 1932
  7. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 8)
  8. ↑ a b c Hydroportal, Informatyczny System Osłony Kraju [dostęp 2023-02-24].
  9. ↑ a b Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu: Rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu z dnia 20 grudnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia obwodów rybackich. e-dziennik.szczecin.uw.gov.pl, 20 grudnia 2017. [dostęp 2022-05-07].
  10. ↑ a b Wykaz wód [online], PZW Okręg Gorzów Wielkopolski [dostęp 2022-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-17].
  11. ↑ Polska Niezwykła, Jezioro Glinik [online], polskaniezwykła.pl, 16 czerwca 2021 [dostęp 2023-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-16].
  12. ↑ Rada Gminy Deszczno, Uchwała nr XXXVII/312/2017 w sprawie ustanowienia użytku ekologicznego. [online], 2 października 2017.
  13. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.
  14. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.
  15. ↑ polskaniezwykla.pl, Glinik - Wodno-błotne użytki ekologiczne [online], www.polskaniezwykla.pl [dostęp 2023-02-24].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Parsko_(jezioro)&oldid=73620753”