Glochidium (botanika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Glochidium (l. mn. glochidia; gr. glōchis – grot strzały; -idion – zdrobnienie) – drobny, haczykowato zakończony wyrostek (szczecinka lub włosek) zwykle licznie występujący np. w kępkach[1].

  • Glochidia występują np. na powierzchni massuli u paproci wodnych z rodzaju Azolla, u których mają postać wyrostków z pojedynczym ostrzem[2]. Wyjątkowo (np. u Azolla circinata) glochidia nie są haczykowate, ale skręcone na końcu[3]. Ich zadaniem jest mocowanie massuli do makrospory[4][5].
  • W przypadku kaktusowatych mają postać szczecinek z mniej lub bardziej licznymi zadziorkami występującymi w areolach[2]. Są charakterystyczne dla podrodziny Opuntioideae (obejmującej m.in. opuncję)[6].
  • W języku angielskim termin glochidate stosowany w odniesieniu do wszelkich powierzchni roślin pokrytych zadziorkowatymi włoskami lub szczecinkami[2] (np. owoców[7] lub całych roślin[8]).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik botaniczny. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.). Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 251. ISBN 83-214-1305-6.
  2. a b c Michael Hickey, Clive King: The Cambridge Illustrated Glossary of Botanical Terms. Cambridge: Cambridge University Press, 2000, s. 18, 159, 205. ISBN 0-521-79401-3.
  3. John W. Hall, Studies on Fossil Azolla: Primitive Types of Megaspores and Massulae from the Cretaceous, „American Journal of Botany”, 56 (10), 1969, s. 1173–1180, DOI10.2307/2440779, JSTOR2440779.
  4. Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 47, ISBN 978-83-01-16530-7.
  5. glochidia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-08-11].
  6. Jill Bailey (red.), The Penguin dictionary of plant sciences, London: Penguin Books, 1999, s. 210, ISBN 0-14-051403-1, OCLC 41887518.
  7. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-08-13] (ang.).
  8. Loasaceae. W: Flora Mesoamericana. T. 3 (2). s. 1–19.