Golovinomyces biocellatus

Golovinomyces biocellatus

Golovinomyces biocellatus na liściu mięty
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	mączniakowce
Rodzina	tocznikowce
Rodzaj	Golovinomyces
Gatunek	Golovinomyces biocellatus
Nazwa systematyczna
Golovinomyces biocellatus (Ehrenb.) V.P. Heluta Ukr. bot. Zh. 45(5): 62 (1988)

Golovinomyces biocellatus (Ehrenb.) V.P. Heluta – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae). Pasożyt roślin, wywołujący chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym.

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Golovinomyces, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1821 roku Christian Gottfried Ehrenberg nadając mu nazwę Erysiphe biocellata. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1988 roku V.P. Heluta, przenosząc go do rodzaju Golovinomyces.

Synonimy nazwy naukowej:

• Erysiphe biocellata Ehrenb. 1821
• Erysiphe biocellata Ehrenb. 1821) var. biocellata
• Erysiphe communis f. biocellaris (Ehrenb.) Fr. 1829

Lektotyp: na karbieńcu pospolitym (Lycopus europaeus).

Morfologia

Grzyb mikroskopijny. Grzybnia występuje zazwyczaj na obydwu powierzchniach liścia. Wygląda jak biały, mączysty nalot, jest trwała lub zanikająca, rozproszona lub tworzy cienkie warstewki. Strzępki o szerokości 4–9 μm. Przycistki brodawkowate lub lekko faliste, czasami słabo rozwinięte. Konidiofory wyprostowane, niemal cylindryczne, do kolanek mają długość (30) 40–75 (80) μm i szerokość 10–15 μm. Następne 1–3 człony konidioforów są krótsze, mają szerokość 5-10 μm. Konidia w łańcuszkach. Mają elipsoidalno-jajowaty kształt i rozmiar 25–42 × 14–24 μm. Strzępki rostkowe wyrastają z pory rostkowej na wierzchołku zarodnika, są umiarkowanie długie i kończą się appressorium.

Klejstotecja rozproszone. Mają szerokość 85–150 μm i zbudowane są z komórek o nieregularnym kształcie i różnej wielkości. Przyczepki liczne, strzępkowate, splecione z sobą i z grzybnią. Mają długość 0,5-2,5 razy większą od szerokości klejstotecjum, gładką powierzchnię, posiadają przegrody, są cienkościenne, proste, rzadko nieregularnie rozgałęzione, w stanie dojrzałym brązowe. Mają szerokość 4–9,5 μm. W jednym owocniku jest 5–15 worków, rzadko więcej. Mają rozmiar 45–95 × 25–50 μm. W jednym worku powstaje zazwyczaj 2, rzadziej 3 lub 4 elipsoidalno-jajowate askospory o rozmiarach 20-30 × 12-18,5 μm. Zazwyczaj wypełnione są kroplami oleju.

Występowanie

Jest szeroko rozprzestrzeniony w całej Europie i Azji (Azja Mniejsza, Azja Środkowa, Syberia, daleki wschód ZSRR, Japonia, Chiny, Indie), Afryce Północnej, Ameryce Północnej (USA, Kanada), zawleczony w Ameryce Południowej. W Polsce jest pospolity, w polskim piśmiennictwie naukowym pod nazwą Erysiphe biocellata podano liczne jego stanowiska na: Ajuga chamepitys, Ajuga reptans, Lycopus europaeus, Mentha aquatica, Mentha arvensis, Mentha × citrata, Mentha × verticillata, Mentha sp., Monarda didyma, Monarda fistulosa, Salvia glutinosa, Salvia nemorosa, Salvia pratensis, Salvia verticillata, Salvia sp., Thymus kosteleckyanus, Thymus pulegioides, Thymus serpyllum.