Gonzague Dubar
Gonzague Dubar (1896–1977) – francuski duchowny rzymskokatolicki, prezbiter, kanonik; geolog i paleontolog.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 marca 1896 w Mouvaux. W 1926 uzyskał tytuł doktora na podstawie rozprawy o liasie Pirenejów. W tym samym roku przyjął święcenia prezbiteratu. Był uczniem Gastona Delépine'a. Od 1929 do emerytury w 1966 pracował na Université libre de Lille (obecnie Université catholique de Lille)[1]. Wśród jego uczniów był René Mouterde. Zmarł 22 grudnia 1977[2].
Osiągnięcia naukowe[edytuj | edytuj kod]
Przez całe życie zajmował się stratygrafią i paleontologią liasu. Prowadził badania terenowe we Francji (Pireneje, Ardeny) i Afryce Północnej (przede wszystkim Maroko). Był autorem lub współautorem ponad 100 publikacji naukowych, w tym kilku map geologicznych[2].
Zajmował się ramienionogami i amonitami; opisał kilkanaście nowych gatunków[2]. Dzięki opracowanej przez siebie metodzie udało mu się wypreparować w całości szkielety lofoforów jurajskich ramienionogów z rzędu Spiriferinida[3].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Na jego cześć nazwano rodzaj i gatunek amonitów pliensbachu Dubariceras dubari Dommergues, Mouterde & Rivas, 1984[4].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Halamski, A.T., Zapalski, M.K., Brice, D., & Mistiaen, B. (2007) Aparaty brachialne ramienionogów—kolekcja G. Dubara (1896–1977)[3]
- Mouterde, R., Brice, D. & du Dresnay, R. (1978) Le Chanoine Gonzague DUBAR (1896-1977)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Catherine Masson, Chapitre 4. Le rectorat de Mgr Lesne, Histoire et civilisations, Villeneuve d'Ascq: Presses universitaires du Septentrion, 5 listopada 2020, s. 227–325, ISBN 978-2-7574-2152-9 [dostęp 2023-10-20] (fr.).
- ↑ a b c d R. Mouterde, D. Brice, R. Dresnay, Le Chanoine Gonzague DUBAR (1896-1977), „Annales de la Société géologique du Nord”, 98 (2), 1978, s. 97–104 (fr.).
- ↑ a b A.T. Halamski i inni, Aparaty brachialne ramienionogów—kolekcja G. Dubara (1896–1977), „Przegląd Geologiczny”, 55 (12/2), 2007, s. 1117–1118, 1172 [zarchiwizowane z adresu], [Tekst na ss. 1117–1118, plansza na s. 1172, dwa oddzielne pliki PDF na stronie wydawcy].
- ↑ Jean Louis Dommergues, René Mouterde, Pascual Rivas, Un faux polymorphitiné: Dubariceras, nouveau genre d'Ammonitina du Carixien mésogéen, „Geobios”, 17 (6), 1984, s. 831–841, DOI: 10.1016/S0016-6995(84)80123-0, ISSN 0016-6995 [dostęp 2023-10-20].