Grzegorz Niziołek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Niziołek
Państwo działania

Polska

Data urodzenia

1962

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: teatrologia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1997

Habilitacja

2004

Profesura

28 lipca 2015

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Akademia Sztuk Teatralnyc w Krakowie

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Grzegorz Niziołek (ur. 1962[1]) – polski teatrolog, literaturoznawca i nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1986 ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Na Wydziale Filologicznym tej samej uczelni uzyskiwał kolejne stopnie z nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa – w 1997 doktora, a w 2004 doktora habilitowanego. W 2015 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[2].

Zawodowo związany z macierzystą uczelnią, gdzie doszedł do stanowiska profesora nadzwyczajnego w Katedrze Teatru i Dramatu. Został także profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Reżyserii Dźwięku Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie[2][3]. W pracy naukowej zajął się zagadnieniami poświęconymi m.in. polskiemu teatrowi w XX i XXI wieku, sztuce reżyserii, tradycji romantycznej w polskim teatrze oraz krytyce teatralnej[4].

Od 2004 do 2007 był kierownikiem literackim Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Zainicjował festiwal teatralny „re_wizje”, pełniąc funkcję dyrektora artystycznego w dwóch pierwszych edycjach. W latach 2008–2010 razem z Agatą Siwiak zajmował stanowisko dyrektora artystycznego Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi[3]. Współtworzył czasopismo teatralne „Didaskalia”, w którym objął funkcję redaktora naczelnego[4].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2006 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[5], a w 2015 Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6]. W czerwcu 1997 został uhonorowany nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za książkę Sobowtór i utopia[7]. W 2013 za publikację Polski teatr Zagłady został wyróżniony Nagrodą im. Jana Długosza[3][8].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2017 na łamach dwumiesięcznika „Replika” dokonał publicznego coming outu jako gej[9].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Sobowtór i utopia. Teatr Krystiana Lupy, Kraków 1997.
  • „Dziady” od Wyspiańskiego do Grzegorzewskiego (współredaktor), Kraków 1999.
  • Sny, komedie, medytacje, Kraków 2000.
  • Ciało i słowo: szkice o teatrze Tadeusza Różewicza, Kraków 2004.
  • Warlikowski: extra ecclesiam, Kraków 2008.
  • Zła pamięć: przeciw-historia w polskim teatrze i dramacie, Wrocław 2012.
  • Polski teatr Zagłady, Warszawa 2013.
  • The Polish Theatre of the Holocaust, Londyn 2019.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Grzegorz Niziołek: Polski teatr Zagłady. instytut-teatralny.pl. [dostęp 2019-06-14].
  2. ↑ a b Prof. dr hab. Grzegorz Niziołek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-07-31].[martwy link]
  3. ↑ a b c Grzegorz Niziołek. krytykapolityczna.pl. [dostęp 2016-07-31].
  4. ↑ a b Prof. dr hab. Grzegorz Niziołek. uj.edu.pl. [dostęp 2016-07-31].
  5. ↑ M.P. z 2007 r. nr 23, poz. 256
  6. ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
  7. ↑ Laureaci nagrody „Krakowskiej Książki Miesiąca” w latach 2009–1995. biblioteka.krakow.pl. [dostęp 2023-07-31].
  8. ↑ Witold Mrozek: Czy można przegapić Holocaust? Pyta Grzegorz Niziołek, laureat Nagrody Długosza. wyborcza.pl, 5 listopada 2014. [dostęp 2019-10-24].
  9. ↑ Mogę mówić. replika-online.pl, 28 września 2017. [dostęp 2019-05-03].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzegorz_Niziołek&oldid=70964476”