Guilá Naquitz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guilá Naquitz
Ilustracja
Widok na wejście do jaskini
Państwo

 Meksyk

Wysokość otworów

1925 m n.p.m.

Data odkrycia

znana w czasach prehistorycznych

Położenie na mapie Meksyku
Mapa konturowa Meksyku, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Guilá Naquitz”
Ziemia16°58′31″N 96°18′32″W/16,975278 -96,308889

Guilá Naquitz – niewielka jaskinia położona w meksykańskim stanie Oaxaca, około 5 kilometrów na zachód od Mitli.

Położona na niewielkim wzniesieniu w dolinie Oaxaca, na wysokości 1925 m jaskinia została przebadana po raz pierwszy w 1966 roku przez zespół archeologów pod kierunkiem Kenta V. Flannery’ego z University of Michigan[1]. W najstarszych poziomach, datowanych na 8750-6670 p.n.e., odnaleziono ślady sezonowego obozowania grup zbieracko-łowieckich, przebywających w dolinie między sierpniem a grudniem. Ludność ta zajmowała się polowaniem na zwierzynę płową przy użyciu miotacza włóczni, łowieniem drobnych ssaków oraz zbiorem owoców[1]. Na stanowisku natrafiono na jedne z najstarszych śladów udomowienia roślin na obszarze Mezoameryki – datowane na 2. połowę VIII tysiąclecia p.n.e. dynię, tykwę i fasolę[1]. Z późniejszego okresu, ok. 3,5 tys. lat p.n.e., pochodzą szczątki udomowionej kukurydzy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c The Oxford Companion to Archaeology. T. 1. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 651-652. ISBN 978-0-19-973578-5.
  2. Walter R. T. Witschey, Clifford T. Brown: Historical Dictionary of Mesoamerica. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 145. ISBN 978-0-8108-7167-0.