Gustav von Oesterreicher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustav von Oesterreicher
Gustav Ritter von Oesterreicher
Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1834
Rzeszów

Data i miejsce śmierci

29 maja 1911
Wiedeń

Konsul Austrii w Gdańsku
Okres

od 1882
do 1883

Poprzednik

Carl von Dragoritsch

Następca

Nathanael Georg Wilhelm Baum

Gustav von Oesterreicher, Gustav Ritter von Oesterreicher (ur. 9 grudnia 1834 w Rzeszowie, zm. 29 maja 1911 w Wiedniu) – austriacki urzędnik konsularny.

Syn Johanna Franza (1792–1861), restauratora, i Aloisi Magdaleny Fatnej (1812–1897). Ukończył Akademię Języków Wschodnich w Wiedniu (K.k. Akademie für Orientalische Sprachen) (1853–1858). Wstąpił do austriackiej służby zagranicznej, pełniąc m.in. funkcje – urzędnika konsulatów – w Sarajewie (1858–1859), Braiła (1859), Konstancy (1861), wicekonsula/kier. konsulatu w Gałaczu (1867–1869), konsula w Izmirze (1869), Jerozolimie (1871–1872), w Durrës (1872–1873), konsula/konsula generalnego w Stambule (1873–1882), konsula w Gdańsku (1882–1883), konsula generalnego w Paryżu (1883–1899), w którym był też współzałożycielem Austriacko-Węgierskiej Izby Handlowej (Österreichisch-ungarische Handelskammer). Nobilitowany w 1879 otrzymał tytuł rycerza (ritter).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Gustaw był kuzynem drugiego stopnia Karola Estreichera (st.): jego dziadek Johannes Franz Anselm Österreicher (ur. 1754), chirurg w Igławie, był bratem Dominika Oesterreichera (mł.), założyciela polskiej linii rodu Estreicherów. Miał troje dzieci: córkę Louise oraz synów Leopolda (1874–1956, generał austriacki) i Alfreda. Jego zaś wnukiem był Karl Österreicher(inne języki) (1918-2000), generał austriacki i attaché wojskowy w Bernie i Budapeszcie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rudolf Agstner: Österreich in Istanbul: K. (u.) K. Präsenz im Osmanischen Reich, LIT Verlag Münster 2010, 387 s.
  • Engelbert Deusch: Die effektiven Konsuln Österreich(-Ungarns) von 1825–1918, Ihre Ausbildung, Arbeitsverhältnisse und Biografien, Böhlau Verlag GmbH & Co. KG Wien 2017, 735 s.
  • książki adresowe

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]