Gustaw Wąsikowski
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
31 grudnia 1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 października 1942 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1928–1941 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Wąsikowski Gustaw, Ludwik (ur. 31 grudnia 1906 w Biskupicach, zm. 28 października 1942 w KL Auschwitz) – porucznik służby stałej Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari V klasy, uczestnik Wojny Obronnej 1939 r. Zamordowany w KL Auschwitz 28 października 1942 r.[1]
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Biskupicach 31 grudnia 1906 r[1]. W 1928 r. ukończył gimnazjum w Lublinie i zdał maturę. W okresie od 17 listopada 1928 do 28 sierpnia 1929 r. odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych piechoty w Różanie, a następnie od października 1929 do sierpnia 1931 r. w Szkole Podchorążych Saperów w Warszawie.
15 lipca 1931 r. otrzymał promocję do stopnia podporucznika służby stałej saperów z przydziałem do 1 Batalionu Saperów w Modlinie. 1 stycznia otrzymał awans do stopnia porucznika służby stałej saperów.
W Wojnie Obronnej 1939 r. był dowódcą 3 kompanii 20 Batalionu Saperów. Walczył w Bitwie pod Mławą i Obronie Warszawy.
Działalność konspiracyjna[edytuj | edytuj kod]
Po kapitulacji stolicy (28 września) był czynny w konspiracji SZP/ZWZ. W połowie 1940 r. został przeniesiony do Okręgu Lublin ZWZ, gdzie w 1941 r. pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu "Południe" ZWZ.
Podlegały mu w tym czasie Obwody: Zamość, Biłgoraj, Hrubieszów, Tomaszów Lubelski i okresowo Krasnystaw. Pracą konspiracyjną na podległym terenie kierował do połowy 1941 r.
Aresztowanie i śmierć[edytuj | edytuj kod]
Aresztowany przez Gestapo w połowie 1941 r. i uwięziony. Po śledztwie, 14 października 1941 r. został wywieziony do Obozu Koncentracyjnego KL Auschwitz (nr obozowy 21515)[1], gdzie został rozstrzelany w dniu 28 października 1942 r.[1]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Order Virtuti Militari V klasy (nr leg. 13 172)[2]