HMAS Olive Cam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMAS „Olive Cam”
Ilustracja
Historia
Wodowanie

1920

 Royal Australian Navy
Wejście do służby

1939

Wycofanie ze służby

1945

Los okrętu

zatonął

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

281 t (pojemność brutto)

Długość

39 m

Szerokość

7 m

Zanurzenie

4 m

Prędkość

9,5 w

Uzbrojenie
armata morska 12-funtowa (76,2 mm)
2 działka Oerlikon 20 mm
1 karabin maszynowy Vickers 7,7 mm
4 bomby głębinowe.
Załoga

20

HMAS „Olive Cam”trałowiec pomocniczy z okresu II wojny światowej należący do marynarki Australii (Royal Australian Navy), poprzednio i później – trawler rybacki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Trawler został zbudowany w 1920 w stoczni Cook, Welton & Gemmell w Beverley, pierwotnie nosił nazwę SS „Nodzu”. Mierzył 128,5 stóp długości, 23,5 stóp szerokości, a jego zanurzenie wynosiło 12,6 stóp (odpowiednio - 39,16 × 7,16 × 3,84 metrów)[1]. Napęd stanowiła maszyna parowa potrójnego rozprężania z pojedynczym kotłem o mocy 85 KM[1][2]. Statek bazował na budowanych w okresie I wojny światowej trałowcach typu Castle[2]. Pierwszym właścicielem statku była firma Neale and West Ltd z Cardiff, w późniejszym czasie statek został zakupiony przez Dalby Steam Fishing Co Ltd z Fleetwood[2].

W 1929 statek został zakupiony przez zajmującą się połowami ryb australijską firmę Cam & Sons i jeszcze pod niezmienioną nazwą rozpoczął pracę jako trawler na wodach w pobliżu Tasmanii i w przybrzeżnych wodach Melbourne[2]. W tymże roku nazwa statku została zmieniona na SS „Olive Cam”[2][3]. Podobnie, jak wszystkie statki należące do Cam & Sons, został on nazwany imieniem jednego z dzieci właściciela firmy[2].

W 1935 statek był przynajmniej trzykrotnie wyczarterowany Royal Australian Navy i używany był jako trałowiec szkolny[2].

18 września 1939 statek został zarekwirowany przez Royal Australian Navy i został przystosowany do roli trałowca pomocniczego[2][4]. Do służby, jako HMAS „Olive Cam” (FY76), wszedł 6 października 1939[2][4][5]. W czasie wojny okręt był znany jako „Little Ol”[2].

Okręt został uzbrojony w pojedynczą armatę 12-funtową (76,2 mm), dwa działka Oerlikon 20 mm, pojedynczy karabin maszynowy Vickers 7,7 mm i cztery bomby głębinowe[4]. W czasie wojny załoga okrętu wynosiła 20 osób; zabierał on na pokład 200 ton węgla, co pozwalało mu przebywać na morzu do 25 dni przy prędkości ekonomicznej ośmiu węzłów[2].

„Olive Cam” służył w Minesweeping Group 66 operującej z Fremantle w Australii Zachodniej[2]. 5 maja 1940 okręt przybywał w porcie Fremantle, William Henry Butterworth jeden z marynarzy powracających na pokład poślizgnął się i wpadł do morza, gdzie utonął[2][6]. Butterworth był jedyną osobą jego załogi, która zginęła w trakcie wojny[6].

29 czerwca 1943 okręt (wraz z HMAS „Alfie Cam”, „Mary Cam”, „Beryl II”, „Samuel Benbow” i „Goonambee”) został odkupiony od Cam and Sons za łączną sumę 65 tysięcy funtów[7].

Po zakończeniu wojny okręt został przekazany do rezerwy 14 listopada 1945, a 24 kwietnia 1946 został zwrócony poprzedniemu właścicielowi[4], powracając do służby cywilnej.

2 listopada 1954 w czasie połowów w pobliżu Green Cape w New South Wales trawler został wyrzucony na skały[8]. W trakcie akcji ratunkowej uratowano siedem osób z dziesięcioosobowej załogi. Trzech marynarzy, w tym kapitan zginęli na morzu[8]. Wrak statku znajduje się na pozycji 37° 09' 02"S 150° 00' 24"E[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Details of the ship - Olivia Cam. plimsollshipdata.org. [dostęp 2012-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n Michael McFadyen: SS Olive Cam - ex HMAS Olive Cam. michaelmcfadyenscuba.info. [dostęp 2012-10-03]. (ang.).
  3. Trawlers Names Changed. [w:] „Sydney Morning Herald” [on-line]. National Library of Australia, 1929-06-22. [dostęp 2012-10-03]. (ang.).
  4. a b c d Ross Gillett: Australian & New Zealand Warships. s. 174-178.
  5. Australian Naval History on 06 October 1939. Naval Historical Society of Australia. [dostęp 2012-10-03]. (ang.).
  6. a b Roll of Honour - William Henry Butterworth. Australian War Memorial. [dostęp 2012-10-03]. (ang.).
  7. Vic Cassells: For Those in Peril. s. 134-135.
  8. a b Three lost as trawler founders. [w:] The Argus [on-line]. National Library of Australia, 1954-11-04. [dostęp 2012-10-03]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Vic Cassells: For Those in Peril: A Comprehensive Listing of the Ships and Men of the Royal Australian Navy Who Have Paid the Supreme Sacrifice in the Wars of the Twentieth Century. Kenthurst: Kangaroo Press, 2010. ISBN 978-0-86417-734-6.


Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]