Heinz Schmitt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heinz Schmitt
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1920
Brackwede

Data i miejsce śmierci

30 października 1980
Essen

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec, działacz związkowy

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1979–1980)

Partia

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RFN

Heinz Schmitt (ur. 30 sierpnia 1920 w Brackwede, obecnie dzielnica Bielefeld, zm. 30 października 1980[1] w Essen) – niemiecki polityk, samorządowiec i działacz związkowy, od 1979 do 1980 poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do szkół podstawowych w Brackwede. Pracował później w fabryce koncernu Ruhrstahl w tym mieście, ucząc się zawodu hydraulika i instalatora. Podczas II wojny światowej służył w Kriegsmarine: znalazł się na pokładzie torpedowca, w który uderzyła mina w Zatoce Gdańskiej, później przebywał w niewoli amerykańskiej i brytyjskiej. Po wojnie powrócił do pracy w Ruhrstalu, został szefem rady pracowniczej. W 1956 został etatowym pracownikiem IG Metall. Od 1975 kierował Federacją Niemieckich Związków Zawodowych w Bielefeld. Zasiadał w radach nadzorczych spółek komunalnych oraz od 1972 we władzach Kościoła Ewangelickiego w Westfalii.

Od 1933 należał do Falken, uczniowskiej organizacji SPD, później wstąpił do tej partii. Od 1948 był członkiem rady miejskiej Brackwede. Zajmował też stanowisko burmistrza jednostki administracyjnej Amt Brackwede i miasta Brackwede do 1973, kiedy to włączono je do Bielefeld; później kierową tą dzielnicą w ramach administracji Bielefeld[2]. Do 1979 zasiadał też w bielefeldzkiej radzie miejskiej. W 1979 wybrano go posłem do Parlamentu Europejskiego, gdzie przystąpił do frakcji socjalistycznej[3]. Zmarł w trakcie kadencji na nowotwór.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1944 był żonaty z Erną z domu Kauffold, miał trzech synów i córkę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1976 odznaczony Krzyżem Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grabsteine: Evangelischer Friedhof Bielefeld-Brackwede. genealogy.net. [dostęp 2021-04-20]. (niem.).
  2. Sabine Mecking: Zwischen Planungseuphorie und Identitätskrise Die kommunale Neugliederung in Nordrhein-Westfalen am Beispiel von Stadt und Landkreis Bielefeld. fes.de, 2006. s. 435–436. [dostęp 2021-04-20]. (niem.).
  3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-04-19].