Hell in a Cell (2016)
| Motyw muzyczny |
„Breakin' Outta Hell” od Airbourne | |||
|---|---|---|---|---|
| Informacje | ||||
| Promocja | ||||
| Brandy | ||||
| Sponsor | ||||
| Data |
30 października 2016 | |||
| Hala | ||||
| Miejsce | ||||
| Gale WWE Network – chronologicznie | ||||
| ||||
| WWE Hell in a Cell – chronologicznie | ||||
| ||||
Hell in a Cell (2016) było galą wrestlingu, zorganizowaną przez brand Raw federacji WWE. Odbyła się 30 października 2016 w TD Garden w Bostonie w Massachusetts[1]. Była to ósma gala z cyklu WWE Hell in a Cell.
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
Hell in a Cell oferowało walki profesjonalnego profesjonalnego wrestlingu z udziałem różnych wrestlerów z istniejących oskryptowanych rywalizacji i storyline’ów, które są kreowane na tygodniówce WWE, SmackDown. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[2][3]. Cechą charakterystyczną cyklu Hell in a Cell są Hell in a Cell matche – walki bez dyskwalifikacji w otaczającej ring zamkniętej klatce.
Rywalizacje[edytuj | edytuj kod]
Kevin Owens vs. Seth Rollins[edytuj | edytuj kod]
Na Clash of Champions Kevin Owens obronił WWE Universal Championship w walce z Sethem Rollinsem, głównie dzięki interwencji Chrisa Jericho[4]. W następnych tygodniach Owens i Rollins kontynuowali swoją rywalizację, a niedługo później ogłoszono, że zawodnicy zmierzą się po raz kolejny na gali Hell in a Cell. Tym razem jednak, Generalny Menedżer Raw Mick Foley oraz Komisarz Raw Stephanie McMahon ustalili, że Owens i Rollins zawalczą w Hell in a Cell matchu, aby uniemożliwić interwencje z zewnątrz[5]. 10 października Jericho otrzymał szansę dołączenia do walki o Universal Championship, lecz ostatecznie nie zdołał pokonać walki kwalifikacyjnej z Rollinsem[6]. Dwa tygodnie później Rollins zdołał wygrać Triple Threat match przeciwko Owensowi i Jericho, lecz po walce został brutalnie pobity przez rywali[7].
Roman Reigns vs. Rusev[edytuj | edytuj kod]
Na Clash of Champions Roman Reigns zdobył WWE United States Championship dzięki wygranej walce z Rusevem[8]. Ich walka rewanżowa dzień po gali zakończyła się podwójnym wyliczeniem pozaringowym[9]. 3 października żona Ruseva, Lana, zażądała kolejnego rewanżu, zaś sam Rusev zaatakował Reignsa. Były mistrz próbował ukraść pas mistrzowski, jednak ostatecznie Reigns zdołał odebrać pas rywalowi, po czym ogłosił, że on i Rusev zmierzą się w Hell in a Cell matchu na nadchodzącej gali[10].
Sasha Banks vs. Charlotte[edytuj | edytuj kod]
Również na Clash of Champions Charlotte pokonała Sashę Banks i Bayley, broniąc WWE Raw Women’s Championship[11]. 3 października Banks pokonała Charlotte w walce wieczoru Raw, zdobywając mistrzostwo po raz drugi[10]. Tydzień później Banks wyzwała Charlotte na Hell in a Cell match na nadchodzącej gali. Charlotte przyjęła wyzwanie[6]. Będzie to pierwszy w historii Hell in a Cell match z udziałem kobiet.
The New Day vs. Cesaro i Sheamus[edytuj | edytuj kod]
Ostatnia walka Best-Of-Seven Series między Cesaro a Sheamusem zakończyła się bez rezultatu[12]. Następnej nocy na Raw Mick Foley zadecydował, że Cesaro i Sheamus, zamiast walczyć przeciwko sobie, połączą siły i otrzymają szansę zdobycia WWE Raw Tag Team Championship, będącego w posiadaniu The New Day[9]. Pomimo kłótni we wcześniejszych tygodniach, na ostatnim Raw przed Hell in a Cell Cesaro i Sheamus zdołali pokonać Kofiego Kingstona i Big E[7].
TJ Perkins vs. Brian Kendrick[edytuj | edytuj kod]
Na Clash of Champions WWE Cruiserweight Champion T.J. Perkins pokonał Briana Kendricka. Po walce Kendrick zaatakował przeciwnika[13], a na następnym Raw wyzwał go na kolejną walkę[9]. Tydzień później Kendrick pokonał Perkinsa poprzez poddanie[10]. 10 października ogłoszono, że rywale zmierzą się ze sobą na Hell in a Cell[14].
Enzo & Cass vs. Karl Anderson i Luke Gallows[edytuj | edytuj kod]
10 października Luke Gallows i Karl Anderson zaatakowali Enza Amore i Big Cassa[6]. Na następnym Raw Cass pokonał Andersona w walce singlowej[15]. 24 października ogłoszono, że dwie drużyny zawalczą przeciwko sobie na nadchodzącej gali[16].
Bayley vs. Dana Brooke[edytuj | edytuj kod]
17 października na Raw Dana Brooke pokonała Bayley w pojedynku singlowym i zaatakowała ją tydzień później podczas zawodów siłowania na rękę[15][7]. 26 października ogłoszono, że zmierzą się ze sobą na Hell in a Cell[17].
Lista walk[edytuj | edytuj kod]
| Nr | Wyniki | Stypulacje | Czas |
|---|---|---|---|
| 1P | Cedric Alexander, Lince Dorado i Sin Cara pokonali Tony Nese, Drew Gulak i Ariya Daivari | Six-Man Tag Team match[18][19] | 9:40 |
| 2 | Roman Reigns (c) pokonał Ruseva | Hell in a Cell match o WWE United States Championship[20][21] | 24:35 |
| 3 | Bayley pokonała Danę Brooke | Singles match[17][21] | 6:30 |
| 4 | Karl Anderson i Luke Gallows pokonali Enzo Amore i Big Cassa | Tag Team match[16][21] | 6:40 |
| 5 | Kevin Owens (c) pokonał Setha Rollinsa | Hell in a Cell match o WWE Universal Championship[5][21] | 23:09 |
| 6 | Brian Kendrick pokonał TJ'a Perkinsa (c) | Singles match o WWE Cruiserweight Championship[14][21] | 10:29 |
| 7 | Cesaro i Sheamus pokonali The New Day (Big E i Xaviera Woodsa) (z Kofim Kingstonem) (c) poprzez dyskwalifikację | Tag Team match o WWE Raw Tag Team Championship[22][21] | 10:58 |
| 8 | Charlotte pokonała Sashę Banks (c) | Hell in a Cell match o WWE Raw Women’s Championship[23][21] | 21:59 |
| (c) – mistrz/mistrzyni przed walką P – walka miała miejsce w pre-show
| |||
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Get tickets now for WWE Hell in a Cell’s Boston debut, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
- ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
- ↑ Surprise interference swings WWE Universal Title Match, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ a b WWE Universal Champion Kevin Owens vs. Seth Rollins (Hell in a Cell Match). wwe.com. [dostęp 2016-10-15].
- ↑ a b c WWE Raw results, Oct. 10, 2016: All "Hell" breaks loose!, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ a b c Raw results, Oct. 24, 2016: Kevin Owens tears down The Architect before WWE Hell in a Cell. wwe.com. [dostęp 2016-10-25].
- ↑ Reigns ends Rusev's marriage to U.S. Title gold, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ a b c Raw results, Sept. 26, 2016: Jeri-KO prevail in battle of ‘best friends’, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ a b c Raw results, Oct. 3, 2016 Sasha Banks reclaims the throne in Raw Women’s Title main event, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ Charlotte survives Women's Triple Threat thriller, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ Shocking conclusion caps Best of Seven Series, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ Kendrick stuns Perkins with disrespectful post-match attack, „www.wwe.com” [dostęp 2016-10-15].
- ↑ a b WWE Cruiserweight Champion TJ Perkins vs. Brian Kendrick. wwe.com. [dostęp 2016-10-15].
- ↑ a b WWE Raw results, Oct. 17, 2016: Goldberg returns to accept Paul Heyman’s challenge to fight Brock Lesnar. wwe.com. [dostęp 2016-10-25].
- ↑ a b Enzo Amore & Big Cass vs. Luke Gallows & Karl Anderson. wwe.com. [dostęp 2016-10-25].
- ↑ a b Bayley vs. Dana Brooke [online], wwe.com [dostęp 2016-10-30].
- ↑ Cedric Alexander, Lince Dorado & Sin Cara vs. Tony Nese, Drew Gulak & Ariya Daivari (Kickoff Match) [online], wwe.com [dostęp 2016-10-30].
- ↑ WWE Hell In A Cell 2016 Kickoff [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-10-31].
- ↑ U.S. Champion Roman Reigns vs. Rusev (Hell in a Cell Match). wwe.com. [dostęp 2016-10-15].
- ↑ a b c d e f g WWE Hell In A Cell 2016 [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-10-31].
- ↑ Raw Tag Team Champions The New Day vs. Cesaro & Sheamus. wwe.com. [dostęp 2016-10-15].
- ↑ Raw Women's Champion Sasha Banks vs. Charlotte (Hell in a Cell Match). wwe.com. [dostęp 2016-10-15].