Hendrik Andriessen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hendrik Andriessen
Ilustracja
Imię i nazwisko

Hendrik Franciscus Andriessen

Data i miejsce urodzenia

17 września 1892
Haarlem

Pochodzenie

holenderskie

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1981
Heemstede

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista

Hendrik Franciscus Andriessen[1] (ur. 17 września 1892 w Haarlemie[1][2], zm. 12 kwietnia 1981 w Heemstede[2]) – holenderski kompozytor i organista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brat Willema[1]. Muzyki uczył się początkowo od ojca, brata i Louisa Roberta, następnie studiował w konserwatorium w Amsterdamie[1], które ukończył w 1916 roku[2]. Jego nauczycielami byli Jean-Baptiste de Pauw (fortepian i organy) oraz Bernard Zweers (kompozycja)[1]. W latach 1916–1936[1] był organistą w kościele św. Józefa w Haarlemie[2]. Od 1934 do 1949 roku[1] był także zatrudniony jako organista w katedrze św. Katarzyny w Utrechcie[1]. W 1930 roku uzyskał tytuł docenta w Nederlands Instituut voor Katholieke Kerkmuziek[2]. Od 1928 do 1934 roku wykładał harmonię w konserwatorium w Amsterdamie[1], później od 1937 do 1949 roku był dyrektorem konserwatorium w Utrechcie[1][2]. Więziony przez nazistów podczas II wojny światowej[1]. W latach 1949–1957 był dyrektorem konserwatorium w Hadze[1]. Od 1952 do 1963 roku wykładał muzykologię na Uniwersytecie im. Radbouda w Nijmegen[2].

Tworzył muzykę w stylu eklektycznym[2]. Skomponował m.in. 5 symfonii (1930, 1937, 1946, 1954, 1962), Ricercar na orkiestrę (1949), operę Philomela do tekstu Owidiusza (1950), 7 mszy, Te Deum, utwory kameralne i fortepianowe, pieśni[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 50. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g h The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 19–20. ISBN 0-674-37299-9.