Henryk Deminet
 sierżant podchorąży
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
d-ca 1. drużyny IV plutonu 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
inżynier mechanik |
Henryk Deminet ps. „Miś” (ur. 10 października 1922, zm. 11 maja 1981[1] w Warszawie) – podharcmistrz, sierżant podchorąży Armii Krajowej, żołnierz batalionu „Zośka”, inżynier mechanik.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie okupacji niemieckiej działał w konspiracji. Należał do Hufca Wola warszawskich Grup Szturmowych. Brał udział w akcji zdobywania chloranu potasu, potrzebnego do produkcji materiałów wybuchowych oraz w akcji Sonderwagen (grupa ataku). Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”, student Państwowej Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda w Warszawie.
Jako dowódca 1. drużyny IV plutonu 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” brał udział w powstaniu warszawskim. Przeszedł cały szlak bojowy batalionu. Ranny na Czerniakowie.
Zimą 1948/1949 roku aresztowany przez UB, przebywał w więzieniu śledczym, później karnym.
Po wojnie zdobył tytuł inżyniera mechanika. Był współtwórcą m.in. pieca do wyżarzania w atmosferze ochronnej pracy ciągłej, urządzenia do zatapiania termometrów pod wysokim ciśnieniem oraz urządzenia do automatycznego lutowania[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nekrologi warszawskie. Baza Nekrologów. [dostęp 2011-01-15].
- ↑ Biuletyn Urzędu Patentowego PRL. Internetowy Portal Usługowy Urzędu Patentowego RP. s. 13-14. [dostęp 2011-01-15].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6.