Henryk Herbstreit
| |||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
5 lutego 1904 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1964 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Henryk Herbstreit vel Herbstreich[1] (ur. 5 lutego 1904 w Łodzi, zm. 1964 w Berlinie Zachodnim[2]) – polski piłkarz, napastnik, najczęściej prawy łącznik.
Był wychowankiem i zawodnikiem klubu ŁTSG Łódź (w latach 1922–1926), następnie grał w Toruńskim Klubie Sportowym (1926–1927), ponownie w ŁTSG (1927–1930) i w ŁKS (1931–1937)[3]. Zaliczał się do najlepszych napastników w dziejach polskiej piłki nożnej. Świetnie zbudowany napastnik, dysponował silnym strzałem i doskonałą umiejętnością gry głową[3]. Uważany był za „łowcę goli”. W każdym z klubów w których grał uchodził za gwiazdę w zespole[3].
W okresie 1936–1937 jako grający trener prowadził ŁKS[3]. Był jednym z pierwszych absolwentów kursu szkoleniowego dla instruktorów futbolu w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego (dziś Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie)[3].
W czasie okupacji niemieckiej (1939–1945) podpisał niemiecką listę narodowościową. Po II wojnie światowej zamieszkał w Berlinie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Chomicki, Leszek Śledziona, Edwin Kowszewicz: Piłka nożna na polskim pomorzu 1920-1939. Mielec: 2016. ISBN 978-83-65043-05-4.
- Andrzej Gowarzewski, Widzew, oraz dawni łódzcy ligowcy, ŁTS-G, Klub Turystów, Union-Touring, wydawnictwo GiA, Katowice 1998 (5. część cyklu Kolekcja Klubów).
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
- Łódzki Klub Sportowy w czerwcu 1933. Łódź 1933, s. 61, 62, 107.