Holly Holm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Holly Holm
Ilustracja
Holm na UFC 246
Pełne imię i nazwisko

Holly Rene Holm-Kirkpatrick

Pseudonim

The Preacher's Daughter

Data i miejsce urodzenia

17 października 1981
Albuquerque

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

173 cm

Masa ciała

66 kg

Styl walki

boks, kick-boxing

Trenowany przez

Mike Winkeljohn (boks, kick-boxing)
Greg Jackson (MMA)
Israel Martinez (zapasy)
Rafael Freitas (BJJ)

Debiut

boks – 2002
kick-boxing – 2002
MMA – 2011

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

kogucia (do 2017), piórkowa

Klub

Jackson Wink MMA Academy (2007–obecnie)
AKKA Karate USA (2000–2007)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

boks – 38
kick-boxing – 22
MMA – 22

Zwycięstwa

boks – 33
kick-boxing – 14
MMA – 15

Przez nokauty

boks – 9
kickboxing – 2
MMA – 8

Przez decyzje

boks – 24
kick-boxing – 12
MMA – 7

Porażki

boks – 2
kick-boxing – 1
MMA – 6

Nieodbyte

boks – 0
kick-boxing – 0
MMA – 1

  1. Bilans walk aktualny na 27 stycznia 2024.
Strona internetowa

Holly Holm (ur. 17 października 1981 w Albuquerque) – amerykańska bokserka, kick-bokserka oraz zawodniczka mieszanych sztuk walki (MMA). Wielokrotna mistrzyni w boksie zawodowym m.in. federacji IBA, WBA oraz WBC. Od listopada 2015[1] do 5 marca 2016 mistrzyni UFC w kategorii koguciej[2].

Kariera bokserska[edytuj | edytuj kod]

Od 2002 rozpoczęła profesjonalną karierę bokserską. 10 grudnia 2004 pokonała Terri Blair zdobywając swój pierwszy zawodowy tytuł mistrzowski w wadze lekkopółśredniej (IBA). 10 czerwca 2006 została mistrzynią WBA w wadze półśredniej. 22 lutego 2007 po pokonaniu Ann Saccurato została mistrzynią m.in. WBC w wadze półśredniej kobiet.

W latach 2011–2012 dwukrotnie walczyła z gwiazdą boksu kobiecego, wielokrotną mistrzynią, Francuzką Anne Sophie Mathis, z którą w pierwszym pojedynku przegrała przez nokaut (2 lutego 2011), zaś w rewanżu (15 czerwca 2012) pokonała ją na punkty i odebrała jej tytuły WBF Female, IBA Female oraz WBAN. Oba pojedynki zostały uznane jako „walki roku” odpowiednio 2011[3] oraz 2012[4].

Po zwycięstwie nad Mary McGee 11 maja 2013 i obronie mistrzowskich tytułów IBA i WBF zakończyła karierę bokserską i skupiła się na mieszanych sztuk walki. W sumie zdobyła aż 15 mistrzowskich tytułów w trzech kategoriach wagowych.

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

W MMA zadebiutowała w 2011. 28 lutego 2013 pokonała Katie Merrill na gali Bellator 91[5]. W latach 2013-2014 walczyła dla organizacji Legacy FC gdzie zdobyła tytuł mistrzyni wagi koguciej nokautując Juliane Werner[5].

28 lutego 2015 zadebiutowała w UFC pokonując Raquel Pennington na punkty[5].

14 listopada 2015 na UFC 193 nieoczekiwanie pokonała faworyzowaną mistrzynię Ronde Rousey. Holm znokautowała obrończynię tytułu na oczach prawie 70 tys. widowni zgromadzonej na Stadion Docklands wysokim kopnięciem w głowę odbierając jej pas mistrzowski wagi koguciej który dzierżyła od lutego 2013 czyli od momentu utworzenia dywizji koguciej kobiet w UFC[6].

Tytuł straciła już w pierwszej obronie 5 marca 2016 na rzecz byłej dwukrotnej rywalki Rousey, Mieshy Tate, która poddała ją w 5. rundzie duszeniem zza pleców[7].

23 lipca 2016 uległa jednogłośnie na punkty Kirgizce Walentinie Szewczenko[5]. Po tej porażce zmieniła kategorię wagową na wyższą, tocząc 11 lutego 2017 walkę o inauguracyjne mistrzostwo UFC wagi piórkowej kobiet z Holenderką Germaine de Randamie. Walkę tę przegrała jednogłośną decyzją sędziów na punkty, notując trzecią porażkę z rzędu[8]. 17 czerwca 2017 podczas UFC Fight Night w Singapurze przełamała zwycięską niemoc nokautując wysokim kopnięciem Brazylijkę Bethe Correię w trzeciej rundzie[5].

30 grudnia 2017 na ostatniej gali w roku UFC 219 ponownie stanęła do walki o mistrzostwo wagi piórkowej, tym razem z Brazylijką Cristiane Justino, która zdobyła zwakowany wcześniej przez de Randamie pas. Holm przegrała pojedynek jednogłośnie na punkty[9].

W walce wieczoru gali UFC on ESPN: Holm vs. Bueno Silva, która odbyła się 15 lipca 2023 została poddana duszeniem gilotynowym w stójce przez Mayrę Bueno Silvę[10]. Werdykt tego pojedynku został zmieniony na no contest, po tym jak wykryto w organizmie Brazylijki tzw. Ritalin, lekarstwo na swoją dolegliwość – ADHD[11].

Podczas jubileuszowej gali UFC 300, która obędzie się 13 kwietnia 2024 stoczy walkę z Kaylą Harrison[12].

Osiągnięcia[13][edytuj | edytuj kod]

Boks[edytuj | edytuj kod]

  • International Boxing Association
    • 2004: mistrzyni IBA Female w wadze lekkopółśredniej
    • 2007: mistrzyni IBA Female w wadze półśredniej
  • World Boxing Association
    • 2006: mistrzyni WBA Female w wadze półśredniej
  • International Female Boxers Association
    • 2006: mistrzyni IFBA w wadze lekkośredniej
    • 2007: mistrzyni IFBA w wadze półśredniej
  • World Boxing Council
    • 2006: mistrzyni WBC Female w wadze półśredniej
    • 2009: mistrzyni NABF Female w wadze lekkopółśredniej
  • Global Boxing Union
    • 2007: mistrzyni GBU w wadze półśredniej
  • Women's International Boxing Association
    • 2007: mistrzyni WIBA w wadze półśredniej
    • 2010: mistrzyni WIBA w wadze lekkopółśredniej
  • Women Boxing Archive Network
    • 2008: mistrzyni WBAN w wadze junior lekkośredniej
    • 2010: mistrzyni WBAN w wadze junior lekkopółśredniej
    • 2012: mistrzyni WBAN w wadze półśredniej
  • World Boxing Federation
    • 2012: mistrzyni WBF Female w wadze półśredniej
    • 2012: mistrzyni WBF Female w wadze lekkopółśredniej

Kick-boxing[edytuj | edytuj kod]

  • International Kickboxing Federation
    • 2001: amatorska mistrzyni IKF/Ringside USA w wadze półśredniej

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

  • Legacy Fighting Championships
    • 2013: mistrzyni Legacy FC w wadze koguciej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Holly Holm stuns Ronda Rousey with head-kick KO at UFC 193 [online], sports.yahoo.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  2. Wyniki UFC 196: Nate Diaz zadusił McGregora w drugiej rundzie, Miesha Tate zadusiła Holm w piątej | MMAnews [online], www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-14] (pol.).
  3. Womens Boxing - WBAN Yearly Awards - 2011 [online], womenboxing.com [dostęp 2024-04-23].
  4. WBF | World Boxing Federation [online], www.worldboxingfederation.net [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  5. a b c d e Oficjalny rekord i statystyki w MMA na sherdog.com. sherdog.com. [dostęp 2017-12-31]. (ang.).
  6. Kevin Iole: Holly Holm stuns Ronda Rousey with head-kick KO at UFC 193. sports.yahoo.com, 2015-11-15. [dostęp 2017-12-31]. (ang.).
  7. Jakub Bijan: UFC 196: McGregor vs. Diaz – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2016-03-06. [dostęp 2017-12-31]. (pol.).
  8. W.Mrozowski: Germaine de Randamie pierwszą mistrzynią UFC w wadze piórkowej kobiet. mmanews.pl, 2017-02-12. [dostęp 2017-02-12]. (pol.).
  9. K. Witek: Wyniki UFC 219: Cyborg wypunktowała Holm, Nurmagomedov zmasakrował Barbozę. mmanews.pl, 2017-12-30. [dostęp 2017-12-31]. (pol.).
  10. Krzysztof Kordys, UFC Vegas 77: Widowiskowe poddanie w stójce! Mayra Bueno Silva udusiła Holly Holm (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 lipca 2023 [dostęp 2023-07-16] (pol.).
  11. Bartłomiej Zubkiewicz, Wygrana Mayry Bueno Silvy z Holly Holm zmieniona na no-contest | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 18 października 2023 [dostęp 2024-01-27] (pol.).
  12. Kamil Zejma, Holly Holm zawalczy z Kaylą Harrison na UFC 300! [online], InTheCage.pl, 24 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-27] (pol.).
  13. Biography – Holly Holm Official Website [online], hollyholm.com [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-21] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]