Hypharpax australis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hypharpax australis
(Dejean, 1829)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Harpalinae

Plemię

Harpalini

Podplemię

Anisodactylina

Rodzaj

Hypharpax

Gatunek

Hypharpax australis

Synonimy
  • Harpalus australis Dejean, 1829
  • Harpalus inoratus Germar, 1848
  • Harpalus coxii Castelnau, 1867
  • Diaphoromerus australis (Dejean, 1829)
  • Hypharpax abstrusus Bates, 1878
  • Hypharpax parvus Chaudoir, 1878

Hypharpax australis – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Harpalinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek opisany został w 1829 roku przez Pierre’a F.M.A. Dejean jako Harpalus australis. Do rodzaju Hypharpax przeniesiony został w 1874 roku przez Henry’ego Waltera Batesa[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ciało długości od 5,5 do 7,0 mm, nieco wypukłe, zielone lub lśniąco czarne z nasadą czułków i ⅔ goleni jaśniejszymi, trochę z miedzianym lub zielono-złotym połyskiem, ogólnie gładkie i bezwłose, o mikrorzeźbie izodiametrycznej. Głowa na wysokości oczu węższa od wierzchołka przedplecza, z przodu płaska, a z tyłu nieco wypukła. Głaszczki ścięte wierzchołkowo. Przedostatni człon głaszczków wargowych o trzech szczecinkach. Przedplecze silnie poprzeczne, prawie wielokątne, o bokach niezafalowanych, zbiegających się ku nieco wypukłej, wyraźnie węższej niż nasada pokryw podstawie. Przednie kąty słabo rozwinięte, zaokrąglone, a tylne umiarkowanie rozwinięte, szeroko-zaokrąglone. Dołki przypodstawowe głębokie i raczej wąsie. Punktowanie przedplecza silnie rozwinięte. Episternity zatułowia dłuższe niż szerokie. Pokrywy najszersze około połowy długości, około 2,8 raza dłuższe niż szerokie, o ramionach kanciastych i pozbawionych ząbka, przedwierzchołkowym zafalowaniu słabym i międzyrzędach płaskich i niepunktowanych, a międzyrzędzie 3 z uszczecinionym punktem za środkiem. Edeagus w widoku bocznym o wierzchołku nieco grzbietowo powiększonym, a w widoku grzbietowym o ostium słabo zgiętym w prawo[1].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek nizinny i górski. Bytuje na wydmach, łąkach, pastwiskach, polach uprawnych, brzegach rzek i w scrubach, na terenach otwartych, glebach piaszczystych lub gliniastych. Aktywny całorocznie, głównie za dnia, szczególnie w czasie słonecznym. Gdy pochmurno chowa się pod kamieniami i kawałkami drewna oraz w norkach u podstawy roślin. Wszzystożerny. Makropteryczny. Regularnie atakowany przez roztocze[1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten występuje w Australii, na Tasmanii, Lord Howe i nowozelandzkich wyspach: Południowej, Północnej, Trzech Króli i Chatham[2][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d A. Larochelle, M.-C. Larivière. Harpalini (Insecta: Coleoptera:Carabidae: Harpalinae). „Fauna of New Zealand”. 53, s. 37-38, 2005. Lincoln, Canterbury, New Zealand: Manaaki Whenua Press. 
  2. Hypharpax australis w Carabidae of the World. [dostęp 2014-02-06].