Strzępkoskórka kremowa
_J._Erikss._%26_%C3%85._Strid_897309.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
strzępkoskórka kremowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Hyphoderma litschaueri (Burt) J. Erikss. & Å. Strid Cortic. N. Eur., 3 Coronicium-Hyphoderma (Oslo): 481 (1975) | |
Strzępkoskórka kremowa (Hyphoderma litschaueri (Burt) J. Erikss. & Å. Strid) – gatunek grzybów z rzędu szczeciniakowców (Hymenochaetales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hyphoderma, Hyphodermataceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Gatunek ten opisał w 1926 roku Edward Angus Burt, nadając mu nazwę Corticium litschaueri. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu 1975 r. John Eriksson i Åke Strid w 1975 r.[1]
- Basidioradulum alienum Parmasto 1968
- Corticium litschaueri Burt 1926
- Corticium niveum Bres. 1903
- Hyphoderma alienum (Parmasto) Jülich 1974
- Hyphodontia nivea (Bres.) J. Erikss. 1958
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Rozpostarty o grubości do 170 µm. Powierzchnia hymenialna gładka lub grudkowata, na świeżych owocnikach szarobiała, na wyschniętych pomarańczowobiała do jasnopomarańczowej. Brzeg cienki, strzępiasty, tej samej barwy, ale jaśniejszy[4].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy monomityczny. Strzępki generatywne o szerokości do 3,8 μm, cienkościenne, rozgałęzione, podzielone, zaciśnięte; strzępki bazalne luźne, równoległe do podłoża. Strzępki subhymenium zwarte, pionowe. Cystydy 65,0–79 × 6,2–10 μm, maczugowate zwężające się ku wierzchołkom, cienkościenne do nieco grubościennych, ze sprzążkami u podstawy. Podstawka grzyba|Podstawki 30–40 × 6,2–7,2 μm, maczugowate do prawie cylindrycznych, 4-sterygmowe, ze sprzążką w podstawie. Sterygmy o długości do 6,8 μm. Bazydiospory 12,4–13,8 × 4,8–5,4 μm, niemal cylindryczne do cylindrycznych, gładkie, cienkościenne, niecyjanofilne, nieamyloidalne, z oleistą zawartością[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej i Południowej, Eurazji, Australii i na Nowej Zelandii[5][5]. W Polsce do 2003 roku podano dwa stanowiska. Według W. Wojewody rozprzestrzenienie tego gatunku w Polsce nie jest znane[3].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach liściastych na martwym drewnie, zwłaszcza brzozy i buka. Rozwija się na leżących na ziemi pniach i gałęziach[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-01-23].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-01-23].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b Sanjeev Kumar Sanyal, Ritu Devi, Gurpaul Singh Dhingra, New Records of Hyphoderma (Meruliaceae, Polyporales) for India, „ScientificWorldJournal”, 2017, DOI: 10.1155/2017/3437916, PMID: 28265588, PMCID: PMC5317148 [dostęp 2021-12-01].
- ↑ a b Mapa występowania strzępkoskórki kremowej na świecie [online] [dostęp 2022-01-23].