ICP-81
|
Ten artykuł należy dopracować |
ICP-81 – imitator celu powietrznego.
Opis techniczny imitatora celu powietrznego[edytuj | edytuj kod]
Przeznaczenie[edytuj | edytuj kod]
Imitator celu powietrznego ICP-81, wystrzeliwany ze 122 mm haubicy wz. 1938 jest przeznaczony do pozorowania celów powietrznych podczas strzelań szkolnych, treningowych, zaliczeniowych i bojowych z zestawów rakietowych bliskiego zasięgu i armat przeciwlotniczych małego kalibru.
W zależności od wykonywanego zadania wykorzystuje się go do pozoracji celu powietrznego rzeczywistego: zbliżającego się, nurkującego oraz oddalającego się (stosującego zakłócenia termiczne).
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
- kaliber – 122 mm
- masa pocisku – ok. 21,52 kg
- prędkość początkowa na ładunku nr 5 – 269 m/s
- prędkość początkowa na ładunku nr 6 – 248 m/s
- czas palenia się smugaczy w zespole smugaczy przednich i tylnych – co najmniej 25 s
- liczba pułapek termicznych – 1 (w pocisku wersji „O”)
- czas wylotu z pułapki – od 6 do 7,5 s od chwili strzału
- czas palenia się pułapki – od 2,5 do 4 s
Skład i ogólna budowa[edytuj | edytuj kod]
Imitatorem celu powietrznego jest 122 mm nabój haubiczny, który składa się z następujących zespołów:
- pocisku specjalnego;
- ładunku miotającego nr 5 lub 6 w łusce.
W zależności od rodzaju pocisku specjalnego kompletuje się następujące typy imitatorów:
- ICP-81Z – jako cel zbliżający się;
- ICP-81N – jako cel nurkujący;
- ICP-81O – jako cel oddalający się, stosujący zakłócenia termiczne.
Do wykonania pocisku specjalnego zastosowana jest skorupa granatu odłamkowo-burzącego stalowego OF-462.
Pocisk specjalny imitatora ICP-81Z[edytuj | edytuj kod]
Skorupa (patrz rys. 1) ma w części głowicowej gwint M90x3.
Zespół smugaczy przednich jest wkręcony w część przednią skorupy i zabezpieczony wkrętem M5x8.
W skład zespołu wchodzą:
- kadłub zespołu smugaczy;
- pirotechniczny opóźniacz zapłonu ZW-7G;
- płytka dociskowa;
- trzydzieści sześć smugaczy nr 12 rozmieszczonych po sześć sztuk w sześciu kanałach kadłuba zespołu smugaczy.
Zespół smugaczy przednich przednich jest osłonięty czepcem balistycznym.
Pocisk specjalny imitatora ICP-81N[edytuj | edytuj kod]
Skorupa (patrz rys. 2) ma w części głowicowej gwint M90x3, a w części dennej M30x1,5.
Zespół smugaczy przednich jest wkręcony w część przednią skorupy i zabezpieczony wkrętem M5x8.
W skład zespołu wchodzą:
- kadłub zespołu smugaczy;
- podsypka prochowa;
- płytka dociskowa;
- trzydzieści sześć smugaczy nr 12 rozmieszczonych po sześć sztuk w sześciu kanałach kadłuba smugaczy.
Zespół smugaczy przednich osłonięty jest czepcem balistycznym.
Zespół przekaźnikowo-sygnalizacyjny jest wkręcony w część tylną skorupy.
W skład zespołu wchodzą:
- tulejka;
- trzy smugacze nr 12;
- podsypka prochowa;
- rurka ogniowa.
Pocisk specjalny imitatora ICP-81O[edytuj | edytuj kod]
Skorupa (patrz rys. 3) ma w części tylnej gwint lewy M80x3 i cztery otwory do kołków Ø8 i dwa gwintowe otwory M5x16, a w części przedniej otwór zaślepiony korkiem.
Pułapka termiczna jest umocowana na kołkach Ø8 i przykręcona wkrętami M5x16 do skorupy.
W skład pułapki wchodzą:
- kadłub;
- wkrętki dociskowe;
- trzynaście smugaczy nr 12 rozmieszczonych po 2 szt. w sześciu kanałach kadłuba oraz jeden smugacz znajdujący się w kanale centralnym;
- smugacz – przekaźnik;
- podsypka prochowa.
Zespół smugaczy tylnych jest wkręcony w część tylną skorupy. W skład zespołu wchodzą:
- kadłub zespołu smugaczy;
- płytka dociskowa;
- dwadzieścia osiem smugaczy nr 12 rozmieszczonych po 4 szt. w siedmiu kanałach kadłuba zespołu smugaczy.
Ładunek miotający nr 5 w łusce[edytuj | edytuj kod]
Ładunek miotający nr 5 jest wykonany z ładunku haubicznego o indeksie Ż-463M (patrz rys. 4).
W skład ładunku wchodzą:
- łuska (rys. nr 4, część nr 7);
- zapłonnik KW-4 (rys. nr 4, część nr 6);
- odmiedzacz (rys. nr 4, część nr 3);
- ładunek zasadniczy (rys. nr 4, część nr 5);
- trzy ładunki dolne (rys. nr 4, część nr 4);
- pokrywa normalna (przybitka) (rys. nr 4, część nr 2);
- pokrywa wzmocniona (rys. nr 4, część nr 1).
Opakowanie imitatorów[edytuj | edytuj kod]
Opakowanie stanowi drewniana skrzynia, w której umieszczone są dwa komplety tego samego typu imitatorów wraz z łuskami i ładunkiem miotającym. Skrzynia jest typowa, jak do amunicji haubicy wz. 38.
Wymiary skrzyni:
- długość – 745 mm;
- szerokość – 485 mm;
- wysokość – 220 mm.
Masa kompletu – ok. 65 kg.
Zasada działania[edytuj | edytuj kod]
Zasada działania pocisku specjalnego imitatora ICP-81Z[edytuj | edytuj kod]
W wyniku strzału mechanizm bezwładnościowy opóźniacza zapłonu ZW-7G powoduje zapalenie masy opóźniającej opóźniacza, która po upływie 0,1 s (po wylocie pocisku z lufy) zapala ładunek prochowy opóźniacza.
Pod wpływem wysokiego ciśnienia gazów prochowych, powstałych wskutek spalania się ładunku prochowego opóźniacza, następuje zapalenie smugaczy i zerwanie czepca balistycznego. Smugacze palą się na torze lotu przez około 25 s.
Zasada działania pocisku specjalnego imitatora ICP-81N[edytuj | edytuj kod]
Pod wpływem wysokiej temperatury gazów prochowych ładunku miotającego zapala się pierwszy smugacz zespołu przekaźnikowo-sygnalizacyjnego. Po spaleniu się smugaczy zespołu przekaźnikowo-sygnalizacyjnego (ok. 15 s) zapala się podsypka prochowa tego zespołu; jej płomień przez rurkę ogniową zapala podsypkę prochową znajdującą się nad smugaczami w zespole smugaczy przednich. Pod wpływem wysokiego ciśnienia powstałego z palącej się podsypki prochowej następuje zapalenie smugaczy i zerwanie czepca balistycznego. Czas palenia się smugaczy na torze lotu wynosi około 25 s.
Zasada działania pocisku specjalnego imitatora ICP-81O[edytuj | edytuj kod]
W czasie strzału zapalają się pod wpływem wysokiej temperatury pierwsze smugacze w części kanałach pułapki termicznej i smugacza-przekaźnik w kanale centralnym (środkowym). Na torze lotu, po upływie od 6 do 7,5 s, smugacz-przekaźnik zapala podsypkę prochową umieszczoną między pułapką termiczną a zespołem smugaczy tylnych. Powstałe wysokie ciśnienie gazów z palącej się podsypki prochowej powoduje zapalenie się smugaczy i zerwanie śrub umocowujących pułapkę termiczną. Po odrzuceniu pułapki termicznej umieszczone w niej smugacze palą się jeszcze przez około od 2,5 do 4 s, natomiast w lecącym pocisku smugacze palą się przez około 20 s.
Oddalająca się od pocisku pułapka termiczna, jako źródło promieniowania cieplnego, stanowi istotny element zakłócający pracę głowicy samonaprowadzającej rakiety.
Użytkowanie imitatorów[edytuj | edytuj kod]
Imitator celu powietrznego ICP-81 mimo wprowadzonych zmian konstrukcyjnych w stosunku do etatowego pocisku haubicznego jest nadal nabojem artyleryjskim. Dlatego należy go użytkować zgodnie z zasadami użytkowania amunicji artyleryjskiej. Poniżej przedstawiono dodatkowe informacje dotyczące użytkowania poszczególnych typów ICP-81.
Postanowienia ogólne[edytuj | edytuj kod]
ICP-81 stosuje się w ośrodkach szkolenia i wystrzeliwuje ze specjalnie przygotowanych stanowisk, z których prowadzi się strzelanie z przeciwlotniczych zestawów rakietowych bliskiego zasięgu i armat małego kalibru. Można go również stosować do strzelań na doraźnie przygotowanych stanowiskach w ośrodkach (rejonach), których obszar umożliwia wyznaczenie wycinka strzelania odpowiadającego wymaganiom wykonywanych zadań według programów strzelań.
Strzelanie z zastosowaniem imitatorów ze 122 mm haubicy wz. 1938 prowadzi etatowa obsługa ośrodka szkolenia lub uprzednio przeszkolona obsługa dział bojowych. Do strzelań można dopuścić tylko obsługi dokładnie zapoznane z instrukcją dotyczącą obsługiwania i użytkowania 122 mm haubicy wz. 38, instrukcją dotyczącą opisu i użytkowania imitatora celu powietrznego ICP-81 oraz zaznajomionych z tabelami strzelniczymi imitatorów celów powietrznych.
Wymagania dotyczące stanowisk do wystrzeliwania imitatorów[edytuj | edytuj kod]
W wycinku strzelania przeciwlotniczych zestawów rakietowych i armat małego kalibru do wykonywania zadań według programów strzelań jest wyznaczone miejsce na stanowisko do wystrzeliwania imitatorów celów powietrznych.
W skład tego stanowiska wchodzą:
- oznakowane stanowisko ogniowe haubicy;
- punkt składowania i przygotowania imitatorów;
- ukrycie dla obsługi haubicy, środków ciągu i transportu;
- punkt łączności radiowej i kablowej ze stanowiskiem kierowania strzelaniem.
Stanowisko ma wyznaczony sektor strzelania o kącie 60°, którego lewa i prawa granica oraz kierunek strzelania są oznakowane.
Przygotowanie imitatorów celów powietrznych do strzelania[edytuj | edytuj kod]
Do punktu składowania i przygotowania imitatorów na stanowisku do wystrzeliwania imitatorów dostarcza się gotowe naboje, skompletowane z ładunkiem nr 5 lub 6 w opakowaniach magazynowych. Opakowania z imitatorami należy wyładowywać (załadowywać) z (na) środek transportowego z zachowaniem szczególnych środków ostrożności.
Dostarczone imitatory podlegają przeglądowi mającemu na celu ocenę ich przydatności do strzelania. Po otwarciu opakowań należy je ostrożnie wyjąć, dokładnie wytrzeć czystymi szmatami, a następnie ułożyć na opakowaniach lub specjalnie do tego przygotowanych podstawkach.
W czasie przeglądu należy sprawdzić:
- czy nie ma pęknięć na skorupie pocisku lub zespołu smugaczy przednich i pułapce termicznej;
- pewność dokręcenia zespołu smugaczy przednich i pułapki termicznej;
- pułapkę termiczną imitatora ICP-81O (powinna być w ściśle ustalonym przez wkręty położeniu – nie dokręcone wkręty M5x16 należy dokręcić wkrętakiem).
Imitatorów z pęknięciami lub z nie dokręconymi zespołami smugaczy przednich albo pułapką termiczną nie wolno używać do strzelań.
Niedopuszczalne jest jakiekolwiek rozkładanie pocisków. Ze względu na dużą ilość smugaczy i podsypek prochowych pocisk specjalny ICP-81 jest łatwopalny. W przypadku zapalenia się jego smugacze wypalają się w ciągu około 30 s, tworząc duży płomień o temperaturze około 1800 °C, przy czym czepiec balistyczny lub pułapka termiczna jest odrzucany z dużą prędkością.
Po przygotowaniu haubicy i imitatorów do strzelania dowódca działa melduje o gotowości do strzelania kierownikowi strzelania (prowadzącemu strzelanie). Kierownik strzelania przekazuje dowódcy działa kierunek strzelania i kąt celownika oraz rodzaj imitatora i ładunku.
Po wprowadzeniu nakazanych nastaw do strzelania kategorycznie zabrania się ich zmiany bez zgody kierownika strzelania. Haubicę ładuje i odpala obsługa na komendę przekazaną ze stanowiska ogniowego przez kierownika strzelania.
Przygotowanie ładunku miotającego do strzelania[edytuj | edytuj kod]
Do strzelania ze 122 mm haubicy wz. 1938 stosuje się ładunek pełny zmienny (znak Ż-463M).
Ładunek pełny zmienny mieści się w łusce i składa się z woreczka zasadniczego, czterech jednakowych woreczków górnych o masie 325 g każdy i czterech woreczków dolnych również o jednakowej masie – po 115 g.
Aby otrzymać ładunek piąty, należy wyjąć z łuski pokrywę wzmocnioną i normalną, odmiedzacz oraz cztery woreczki górne i jeden dolny, po czym włożyć do łuski odmiedzacz i pokrywę normalną.
Aby otrzymać ładunek szósty, należy wyjąć z łuski pokrywę wzmocnioną i normalną, odmiedzacz oraz cztery woreczki górne i dwa dolne, po czym włożyć do łuski odmiedzacz i pokrywę normalną.
Aby otrzymać ładunek szósty, mając do dyspozycji ładunek piąty, należy wyjąć z łuski pokrywę wzmocnioną i normalną, odmiedzacz i jeden woreczek dolny, po czym włożyć do łuski odmiedzacz i pokrywę normalną.
Wskazówki dotyczące bhp[edytuj | edytuj kod]
W czasie przygotowania i prowadzenia strzelań należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa danego ośrodka szkolenia poligonowego, a ponadto:
- prowadzić strzelanie z ukrycia znajdującego się w odległości 30-50 m za haubicą;
- obsługa haubicy powinna mieć stałą łączność telefoniczną lub radiową z kierownikiem strzelania;
- strzelanie przerywa się natychmiast w przypadku:
- pojawienia się samolotów, śmigłowców itp. w sektorze strzelania;
- upadku imitatora w niebezpiecznej bliskości wojsk i poza granicami sektora strzelania;
- rozerwaniu się pocisku;
- pojawienia się ludzi i pojazdów w sektorze strzelania;
- powstania pożaru;
- utraty łączności ze stanowiskiem ogniowym.
Zasady przechowywania[edytuj | edytuj kod]
Podczas przechowywania należy przestrzegać zasad podanych w Przepisach o gospodarce mieniem służby uzbrojenia i elektroniki w bazach i składnicach.
Imitatory należy przechowywać w drewnianych opakowaniach w osłoniętych, suchych i przewiewnych pomieszczeniach.
Okres używalności pocisków wynosi 3 lata od daty produkcji.
Pomieszczenie do przechowywania ICP-81 powinno być wyposażone w sprzęt przeciwpożarowy. W pomieszczeniach zabrania się rzucania, ciągnięcia i przewracania na boki skrzyń, w których znajdują się imitatory, wykonywania remontów i spawania oraz przechowywania materiałów łatwopalnych.
Przewożenie[edytuj | edytuj kod]
ICP-81 można przewozić wszystkimi środkami transportu bez ograniczenia odległości, przestrzegając zasad obowiązujących podczas przewożenia ładunków niebezpiecznych oraz stosownych przepisów wojskowych (np. Przepisów o przewozach wojskowych ładunków niebezpiecznych).
Tabele strzelnicze[edytuj | edytuj kod]
Tabele strzelnicze do strzelania imitatorami celu powietrznego ICP-81 (ładunek nr 5, prędkość początkowa 269 m/s):
Kąt celownika | Donośność | Wierzchołkowa | Czas lotu | ||
C | c | D | Y | t | |
tys. | st. | min. | m | m | s |
333 | 20 | 00 | 4200 | 410 | 18 |
417 | 25 | 00 | 5000 | 610 | 23 |
500 | 30 | 00 | 5500 | 855 | 26 |
583 | 35 | 00 | 5900 | 1090 | 30 |
667 | 40 | 00 | 6100 | 1360 | 34 |
750 | 45 | 00 | 6100 | 1600 | 37 |
833 | 50 | 00 | 6000 | 1950 | 40 |
917 | 55 | 00 | 5700 | 2200 | 43 |
1000 | 60 | 00 | 5200 | 2470 | 45 |
1083 | 65 | 00 | 4600 | 2675 | 47 |
Prędkość pocisku ICP-81 na torze lotu (ładunek nr 5, prędkość początkowa 269 m/s, kąt 30°):
Kąt podniesienia 30° | |
czas | prędkość |
s | m/s |
0 | 269 |
5 | 236 |
10 | 215 |
15 | 206 |
20 | 208 |
25 | 221 |
26 | 225 |
Prędkość pocisku ICP-81 na torze lotu (ładunek nr 5, prędkość początkowa 269 m/s, kąt 65°):
Kąt podniesienia 65° | |
czas | prędkość |
s | m/s |
0 | 269 |
5 | 215 |
10 | 168 |
15 | 130 |
20 | 105 |
25 | 101 |
30 | 119 |
35 | 150 |
40 | 185 |
45 | 222 |
47 | 233 |
Tabele strzelnicze do strzelania imitatorami celu powietrznego ICP-81: ładunek nr 6, prędkość początkowa 248 m/s:
Kąt celownika | Donośność | Wierzchołkowa | Czas lotu | ||
C | c | D | Y | t | |
tys. | st. | min. | m | m | s |
333 | 20 | 00 | 3700 | 350 | 17 |
417 | 25 | 00 | 4300 | 535 | 21 |
500 | 30 | 00 | 4800 | 740 | 25 |
583 | 35 | 00 | 5100 | 1000 | 28 |
667 | 40 | 00 | 5300 | 1150 | 31 |
750 | 45 | 00 | 5300 | 1430 | 35 |
833 | 50 | 00 | 5200 | 1670 | 37 |
917 | 55 | 00 | 5000 | 1895 | 39 |
1000 | 60 | 00 | 4600 | 2115 | 42 |
1083 | 65 | 00 | 4000 | 2310 | 43 |
Prędkość pocisku ICP-81 na torze lotu (ładunek nr 6, prędkość początkowa 248 m/s, kąt 30°):
Kąt podniesienia 30° | |
czas | prędkość |
s | m/s |
0 | 248 |
5 | 217 |
10 | 199 |
15 | 193 |
20 | 199 |
25 | 213 |
Prędkość pocisku ICP-81 na torze lotu (ładunek nr 6, prędkość początkowa 248 m/s, kąt 65°):
Kąt podniesienia 65° | |
czas | prędkość |
s | m/s |
0 | 248 |
5 | 195 |
10 | 150 |
15 | 114 |
20 | 95 |
25 | 98 |
30 | 123 |
35 | 157 |
40 | 194 |
43 | 219 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Imitator celu powietrznego ICP-81, Opis i użytkowanie, sygn. Szt. Gen. 2509/88, Ministerstwo Obrony Narodowej – Szefostwo Służby Uzbrojenia i Elektroniki, Warszawa 1988