IC 1795

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
IC 1795
Ilustracja
Mgławica emisyjna IC 1795
(Mount Lemmon SkyCenter)
Odkrywca

Edward Barnard

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Kasjopeja

Typ

emisyjna

Rektascensja

02h 26m 32s

Deklinacja

+62° 02′ 30″

Odległość

6000 ly[1]

Rozmiary kątowe

40' × 20'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

ok. 70 ly[1]

Alternatywne oznaczenia
LBN 645, CED 6

IC 1795mgławica emisyjna znajdująca się w konstelacji Kasjopei w odległości ponad 6000 lat świetlnych od Ziemi. Jako całość odkrył ją Edward Barnard prawdopodobnie pod koniec XIX wieku[2], jednak jej najjaśniejszy fragment (noszący oznaczenie NGC 896 w New General Catalogue) odkrył William Herschel już 3 listopada 1787 roku[3].

Mgławice: Dusza (po lewej), Serce oraz IC 1795 – jasna mgławica w prawym górnym rogu. Zdjęcie w podczerwieni z teleskopu WISE

Mgławica ta jest częścią złożonego obszaru formowania gwiazd, leżącego na granicy dużego obłoku molekularnego położonego wzdłuż ramienia Perseusza Drogi Mlecznej[1]. Znajduje się obok Mgławicy Serce (IC 1805)[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d IC 1795 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
  2. Courtney Seligman: IC 1795. Celestial Atlas. [dostęp 2016-04-14]. (ang.).
  3. Courtney Seligman: NGC 896. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2018-09-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]