III Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Stanisławowie
| gimnazjum / liceum ogólnokształcące | |
.jpg) Budynek gimnazjum ok. 1930 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Sapieżyńska 17 |
| Data założenia |
1874 |
| Patron | |
III Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Stanisławowie – polska szkoła z siedzibą w Stanisławowie w okresie II Rzeczypospolitej, od 1938 o statusie gimnazjum i liceum ogólnokształcącego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie zaboru austriackiego w 1874 powstała wyższa szkoła realna, działająca od 1 września tego roku[1][2]. W 1878 odbył się pierwszy egzamin dojrzałości[1].
Po zakończeniu I wojny światowej kontynuowano naukę od 1918[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości władze II Rzeczypospolitej reskryptem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z 19 marca 1920 wyższa szkoła realna została zastąpiona przez gimnazjum matematyczno-przyrodnicze[1]. W 1926 w gimnazjum w typie matematyczno-fizycznym prowadzono osiem klas w 14 oddziałach, w których uczyło się 499 uczniów wyłącznie płci męskiej[2]. Wówczas gimnazjum mieściło się w gmachu przy ulicy Sapieżyńskiej 17[2], potem pod numerem 17a[3], później ponownie 17[4]. W 1926 nadano nazwę „Państwowe gimnazjum III im. Stanisława Staszica typu matematyczno-przyrodniczego w Stanisławowie”[1]. Od 1930 remontowano gruntownie budynek szkoły[1].
Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „III Państwowe Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Stanisławowie” zostało przekształcone w „III Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Stanisławowie” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter męski, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie matematyczno-fizycznym[5].
Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]
- Edward Hückel[2]
- Józef Czaczkowski[2]
- Franciszek Nowosielski[2]
- Julian Latkowski (ok. 1926)[2]
- Jan Piskozub (od 1930[1][6] do 1936[7]
- Władysław Piskozub (od 1936[7][8] do 1939), zamordowany w dokonanej przez Niemców egzekucji w Czarnym Lesie pod Pawełczem w nocy 14/15 sierpnia 1941[9].
W wyżej wymienionym mordzie w Czarnym Lesie zostali zamordowani także inni nauczyciele szkoły[9].
Nauczyciele[edytuj | edytuj kod]
Absolwenci i uczniowie[edytuj | edytuj kod]
- Absolwenci
- Zygmunt Gromnicki – oficer (1931)
- Władysław Eugeniusz Heller – oficer (1912)
- Karol Pasternak – oficer (1913)
- Wiktor Plesner – oficer (1911)
- Fryderyk Serafiński – oficer (1933)
- Jerzy Sochocki – oficer (1912)
- Uczniowie
- Henryk Gumol – kawaler Orderu Virtuti Militari (1908–1914)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Dzieje założenia i krótka historja zakładu. W: Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum III. matematyczno-przyrodniczego im. Stanisława Staszica w Stanisławowie za rok szkolny 1930/31. Stanisławów: 1931, s. 3-9.
- ↑ a b c d e f g Zygmunt Zagórowski: Spis nauczycieli szkół wyższych, średnich, zawodowych, seminarjów nauczycielskich oraz wykaz zakładów naukowych i władz szkolnych. Rocznik II. Warszawa-Lwów: Książnica-Atlas, 1926, s. 161.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum III. matematyczno-przyrodniczego im. Stanisława Staszica w Stanisławowie za rok szkolny 1930/31. Stanisławów: 1931, s. 14.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum III. matematyczno-przyrodniczego im. Stanisława Staszica w Stanisławowie za rok szkolny 1933/34. Stanisławów: 1934, s. 9.
- ↑ Państwowe licea i gimnazja w Okręgu Szkolnym Lwowskim. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 6, s. 264, 30 czerwca 1938.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum III. matematyczno-przyrodniczego im. Stanisława Staszica w Stanisławowie za rok szkolny 1933/34. Stanisławów: 1934, s. 5.
- ↑ a b Ruch służbowy. Przeniesieni. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 7, s. 411, 25 lipca 1936.
- ↑ Tu sprostowanie redakcyjne. Ruch służbowy. Przeniesieni. „Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego”. Nr 9, s. 550, 10 października 1936.
- ↑ a b Józef Zieliński. Stanisławów 1941. „Biuletyn”. Nr 43, s. 5, Czerwiec 1982. Koło Lwowian w Londynie. Za: Józef Zieliński. Stanisławów 1941. „Tygodnik Powszechny”. Nr 49 (567), 6 grudnia 1959. Koło Lwowian w Londynie.