Ignacy Hincz

Ignacy Hincz
	; herb Działosza
Rodzina	Hincz
Data i miejsce urodzenia	24 lipca 1777 ; Izdebki
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1847 ; Płock
Ojciec	Michał
Matka	Barbara z d. Osławska
Żona	Tekla Nimfa Miaskowska
Dzieci	Ignacy i Dominik
Rodzeństwo	Dominik, Antoni, Wiktoria
	Odznaczenia

Ignacy Hincz (ur. 24 lipca 1777 w Izdebkach, zm. 12 lutego 1847 w Płocku) – kapitan wojsk Księstwa Warszawskiego, inżynier.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Michała h. Działosza i żony jego Barbary z Osławskich jako drugi syn. Starszy brat Dominik urodzony w 1774, młodszy Antoni w 1794 i najmłodsza była siostra Wiktoria. Ignacy razem z Antonim ukończyli szkoły w Krakowie oraz w Wiedniu, gdzie zdobyli wykształcenie w budowie dróg.

Obaj bracia zaciągnęli się w 1809 do wojska do oddziałów artylerii, Ignacy w następnym roku został mianowany porucznikiem w artylerii. Brał udział w kampanii 1812 i został odznaczony orderem Legii Honorowej. W 1813 brał udział w obronie Zamościa i był jednym z organizatorów bicia monet w Zamościu.

W 1816 uzyskał dymisję z wojska i w następnym roku był zatrudniony jako inżynier w Lublinie. Wykonał pomiary budynków i plan miasta oraz projekt rogatek i mostu miejskiego. W 1829 pracował jako budowniczy województwa Płockiego. Uczestniczył w powstaniu listopadowym i kierował szlifiernią broni na Marymoncie a po upadku powstania miał nadzór nad składem broni palnej.

Pracował jako inżynier generalny dróg województwa płockiego. Żonaty z Teklą Nimfą Miaskowską, miał synów Ignacego i Dominika. Zmarł w Płocku 12 lutego 1847 i pochowany tamże.

Ignacy Hincz został pochowany na Cmentarzu Ewangelickim^{[potrzebny przypis]} w Płocku. Rodzina zmarłemu postawiła żeliwny pomnik, który obecnie wymaga gruntownej renowacji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Chojnacki. Antoni Hincz (1794 – 1873). Oficer artylerii Królestwa Kongresowego, urzędnik województwa podlaskiego, guberni podlaskiej i lubelskiej.. „Prace Archiwalno-Konserwatorskie”. zeszyt 20, 2016. Siedlce: Archiwum Państwowe w Siedlcach. ISSN 0860-0058. (pol.).
Marcin Ochman: POLSKI KORPUS INŻYNIERÓW WOJSKOWYCH W LATACH 1807-1831. prof. dr hab. Jarosław Czubaty(opiekun rozprawy doktorskiej). Warszawa: Uniwersytet Warszawski - Wydz. historyczny, 2017, s. 449-450. [dostęp 2021-04-02]. (pol.).