Indulis Rukuts

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indulis Rukuts
Państwo

 Łotwa

Pochodzenie

 ZSRR

Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1954
Ryga

Sukcesy

1991: Łotewska Formuła 1600 (mistrz)

Indulis Rukuts (ur. 7 kwietnia 1954 w Rydze[1]) – łotewski kierowca i konstruktor wyścigowy.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

W 1974 roku zadebiutował w Formule 4, zajmując Estonią 15M ósme miejsce w wyścigu Jantarnaja Wołga[2]. Rok później zadebiutował w mistrzostwach ZSRR, zajmując na koniec sezonu dziewiątą pozycję[3]. Rok później uczestniczył Estonią 18 w Formule 3, zajmując 23. miejsce w klasyfikacji[4]. W roku 1977 rozpoczął rywalizację w Formule Easter. Został wówczas wicemistrzem Łotwy, a w edycji sowieckiej był 30[5][6]. Od sezonu 1979 Rukuts ścigał się Estonią 19, przy czym Łotysz zmodyfikował swój egzemplarz poprzez wymianę paneli nadwozia na bardziej aerodynamiczne[7]. W sezonie 1980 kierowca zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Łotwy[8].

W 1982 roku Rukuts we współpracy z Ryskim Instytutem Politechnicznym skonstruował własny samochód wyścigowy, oznaczony jako Rukuts 1. Był to jeden z pierwszych radzieckich pojazdów wyścigowych wykorzystujących efekt przyziemny. Łotysz używał tego samochodu do momentu poważnego wypadku w 1983 roku[9][10]. Na 1984 rok Rukuts wspólnie z Ryskim Instytutem Politechnicznym i Raulem Sarapem przygotował model Rukuts 2. Był to pierwszy radziecki samochód z nadwoziem samonośnym, dzięki czemu pojazd był lżejszy o około 80 kilogramów od konkurentów[11][12]. W sezonie 1984 kierowca używał tego pojazdu w drugiej lidze Sowieckiej Formuły Easter, w której zajął dziesiąte miejsce[13]. Dwa lata później został wicemistrzem Łotewskiej Formuły Easter[14]. W 1987 roku ponownie zdobył wicemistrzostwo Łotwy, ponadto wrócił do pierwszej ligi mistrzostw ZSRR, zajmując piętnaste miejsce[15][16].

W sezonie 1989 Rukuts zadebiutował w Sowieckiej Formule Mondial, zajmując 24. miejsce[17]. W roku 1990 używał Estonii 21.10. W mistrzostwach ZSRR zajął szesnaste miejsce, wystartował ponadto w mistrzostwach Polski (Poznań III)[18][19]. W sezonie 1991 Rukuts korzystał z Estonii 25 napędzanej silnikiem Volkswagen. Zdobył wówczas mistrzostwo Łotewskiej Formuły 1600[20]. W tym czasie zawodnik zbudował Rukutsa 3, który, napędzany przez jednostki Volkswagen, miał stanowić podstawę europejskiej monomarkowej formuły. Samochód został zaprezentowany na początku 1993 roku, ale potencjalny inwestor wycofał się. Rukuts korzystał z tego samochodu do 2001 roku[21].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Sowiecka Formuła 3[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1976 47 23
Daugava Ryga Estonia 18 Łada NU - 22 12

Sowiecka Formuła Easter[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1977 19 30
Daugava Ryga Estonia 18M Łada NU NW NU 17 - -
1978 25 ?
Daugava Ryga Estonia 18M Łada - 14 -
1979 46 16
Daugava Ryga Estonia 19 Łada NU 9 -
1983 0 NS
DOSAAF Jurmała Rukuts 1 Łada - NU
1987 172 15
DOSAAF Ryga Rukuts 2 Łada 13 - 16 8

Sowiecka Formuła Mondial[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1989 29 24
DOSAAF Ryga Rukuts 2 Łada - 16 -
1990 Łotwa 38 16
DOSAAF Ryga Estonia 21.10 Łada - 7 -

Polska Formuła Mondial[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1990 Polska Polska Polska Polska Polska Polska 0 NS
STK Celtnieks Estonia 21.10 Łada - - - - - 5

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Indulis Rukuts. racinghistory.lv. [dostęp 2020-03-12]. (łot.).
  2. ↑ 1974 Гонки на приз "Янтарная «Волга»". ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  3. ↑ 1975 Чемпионат СССР (формулы 1, 2, 3, 4, группа 2) – Итоговая классификация. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  4. ↑ 1976 Чемпионат СССР (формулы 1, 3, 4) – Итоговая классификация. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  5. ↑ 1977 Чемпионат Эстонской ССР (группа 1); чемпионат Латвийской ССР. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  6. ↑ 1977 Чемпионат СССР (формулы 3, "Восток", "Молодежная", группа 2) – Итоговая классификация. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  7. ↑ "Эстония-19". ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  8. ↑ 1980 Чемпионат Прибалтики; чемпионат Латвийской ССР; чемпионат Литовской ССР; чемпионат Эстонской ССР. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  9. ↑ Rukuts-1. racinghistory.lv. [dostęp 2020-03-12]. (łot.).
  10. ↑ "Рукутс-1". ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  11. ↑ Rukuts-2. racinghistory.lv. [dostęp 2020-03-12]. (łot.).
  12. ↑ "Рукутс-2". ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  13. ↑ 1984 Итоговые результаты чемпионата СССР. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  14. ↑ 1986 Чемпионат Прибалтики; чемпионат Латвийской ССР; чемпионат Литовской ССР; чемпионат Эстонской ССР. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  15. ↑ 1987 Чемпионат Прибалтики; чемпионат Латвийской ССР; чемпионат Литовской ССР; чемпионат Эстонской ССР, 2 этап. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  16. ↑ 1987 Итоговые результаты чемпионата СССР. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  17. ↑ 1989 Итоговые результаты чемпионата СССР. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  18. ↑ 1990 Итоговые результаты чемпионата СССР. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  19. ↑ Wyścigowe Samochodowe Mistrzostwa Polski 1990. scr.civ.pl. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  20. ↑ 1991 Гонки на приз "Янтарная «Волга»"; чемпионат Прибалтики; чемпионат Латвии. ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  21. ↑ "Рукутс-3". ussr-autosport.ru. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Indulis_Rukuts&oldid=59249430”