Izów (stacja kolejowa)
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Linie kolejowe | |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 50°49′43,0″N 24°03′29,0″E/50,828611 24,058056
| |
Izów (ukr. Ізов, ros. Изов) – stacja kolejowa w pobliżu miejscowości Rokitnica, w rejonie włodzimierskim, w obwodzie wołyńskim, na Ukrainie. Nazwa pochodzi od pobliskiej wsi Izów.
Jest to ostatnia stacja w ruchu pasażerskim. W stronę Polski odbywa się tylko ruch towarowy[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Stacja istniała przed II wojną światową.
20 września 1930 prezydent RP Ignacy Mościcki przymusowo wywłaszczył grunty, będące własnością Teresy Rulikowskiej, pod budowę bocznicy od stacji kolejowej Iżów do cukrowni w Strzyżowie[2]. Przebiegająca przez Bug bocznica została w 1945 przedzielona granicą polsko-sowiecką i następnie zlikwidowana.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
| Izów | ||
| Linia Włodzimierz Wołyński – Łudzin (28,900 km) | ||
  odległość: 1,300 km
|
|
odległość: 6,605 km
|
