Izmael (syn Netaniasza)
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec |
Netaniasz |
Izmael (hebr. ישמעאל) – postać starotestamentowa pojawiająca się w Księdze Jeremiasza, rozdziałach 40 i 41 oraz 2 Księdze Królewskiej 25,25[1]. Członek rodziny królewskiej[2]. Na polecenie Baalisa, króla Ammonitów, zamordował namiestnika króla Nabuchodonozora w Judei, Godoliasza. Wraz z towarzyszami[3] wymordował także zwolenników namiestnika, Babilończyków, żołnierzy oraz siedemdziesięciu pielgrzymów przybyłych w pochodzie żałobnym (oszczędził dziesięciu z nich, gdyż ci obiecali mu dostarczenie żywności). Ciała pomordowanych wrzucił do cysterny. Następnie uprowadził mieszkańców Mispa oraz członkinie rodziny królewskiej. Wystąpił przeciw niemu Jochanan wraz z dowódcami wojskowymi i większością pozostawionych w ojczyźnie mieszkańców Judy. Pozbawiony nadziei na zwycięstwo zbiegł wraz z ośmioma towarzyszami do kraju Ammonitów.
Według komentarza w Biblii Tysiąclecia Izmael nie działał jedynie na polecenie króla Baalisa, lecz zamierzał ukarać Godoliasza, którego uważał za zdrajcę z powodu kolaboracji z Babilończykami[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 2Krl 25,25 w przekładach Biblii.
- ↑ Jr 41,1 w przekładach Biblii.
- ↑ Było ich co najmniej dziesięciu. Według niektórych przekładów (np. Biblii poznańskiej i Biblii gdańskiej) towarzyszyli mu także dostojnicy królewscy, inne przykłady natomiast odnoszą określenie "dostojnik królewski" do samego Izmaela. Jr 41,1 w przekładach Biblii.
- ↑ Przypis do Jer 41,2 w Biblii Tysiąclecia.