Izydor Jabłoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izydor Jabłoński
Izydor Piotr Jabłoński Pawłowicz
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1835
Kraków

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1905
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Krakowie
Akademia Sztuk Pięknych w Monachium

Dziedzina sztuki

malarstwo

Władysław IV po bitwie pod Smoleńskiem

Izydor Jabłoński właściwe Izydor Piotr Jabłoński Pawłowicz (ur. 4 kwietnia 1835 w Krakowie, zm. 13 listopada 1905 tamże) – malarz krakowski, profesor Krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, przyjaciel i biograf Jana Matejki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1848–1856 studiował malarstwo w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Wojciecha Stattlera, Władysława Łuszczkiewicza oraz rzeźbę u Henryka Kossowskiego. Studia uzupełniał w Monachium (w I 1858 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium – Antikenklasse)[1] i Rzymie. W latach 1860–1861 podróżował po Bałkanach i Bliskim Wschodzie, a w 1873 po Rosji. W latach 1877–1895 był profesorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, a w latach 1877–1899 był rzeczoznawcą sądowym w sprawach dotyczących dzieł sztuki.

Zajmował się głównie tematyką religijną, stworzył wiele polichromii w kościołach Małopolski.

Był nauczycielem wielu malarzy środowiska krakowskiego, m.in. Józefa Mehoffera, Edwarda Okunia, Wojciecha Weissa, Ludwika Stasiaka, Stanisława Wyspiańskiego, Zefiryna Ćwiklińskiego.

W roku 1879 pełnił funkcję dyrektora Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.

Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodziny Szubertów, w kwaterze 5[2].

W kościele pw. Świętego Krzyża w Krakowie znajduje się epitafium rodzinne Jabłońskich: Izydora oraz jego brata Leona Jabłońskiego – rzeźbiarza.

Dzieła (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Polichromia w kościele oo. Misjonarzy w Krakowie (1862-1864)
  • Rekonstrukcja polichromii kaplicy Świętokrzyskiej na Wawelu (1870) wykonanie kompozycji Znalezienia Krzyża Świętego oraz Źródła Życia.
  • Odnowa polichromii w kaplicy Lipskich w katedrze wawelskiej.
  • obraz św. Augustyna do kościoła św. Katarzyny w Krakowie oraz obraz Matki Boskiej Bolesnej do kościoła Mariackiego.
  • Trzy obrazy ołtarzowe w kościele w Pszczonowie (1880)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H. Stępień, M. Liczbińska, Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 7, ISBN 83-903086-1-4.
  2. Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 113. ISBN 83-08-01428-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Dobrowolski: Sztuka Krakowa, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1978
  • Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Kraków 2000