Wojciech Weiss

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Weiss
Ilustracja
Wojciech Weiss (1933)
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1875
Leorda (Rumunia)

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1950
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

Malarstwo

Epoka

Modernizm, Ekspresjonizm

Ważne dzieła
  • Promienny zachód słońca
  • Taniec
  • Melancholik
  • Opętanie
  • Autoportret z maskami
  • Manifest
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Wawrzyn Akademicki Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Order Zasługi św. Michała (Bawaria)

Wojciech Weiss (ur. 4 maja 1875 w Leordzie, zm. 7 grudnia 1950 w Krakowie) – polski malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Stanisława i Marii z Kopaczyńskich. Uczęszczał do Gimnazjum św. Józefa we Lwowie. Od 1890 naukę kontynuował w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. W latach 1892–1898 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, później w Paryżu, Rzymie i Florencji. Od 1907 był profesorem, później rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Malował m.in. pejzaże okolic Strzyżowa, Płaszowa i Kalwarii Zebrzydowskiej (miejscowości, w których mieszkał), portrety, akty. Wpływ na jego malarstwo wywarła twórczość Muncha, Malczewskiego, pozostawał też, szczególnie w młodości, pod wpływem poglądów filozoficznych Stanisława Przybyszewskiego.

Był artystą docenionym za życia, uznawanym, wystawianym na ziemiach polskich i za granicą. Otrzymał państwową nagrodę plastyczną Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za rok 1937[1].

Jego pasją było fotografowanie. W zbiorach rodzinnych znajdują się setki fotografii jego autorstwa z początków XX wieku[2].

Pochowany został w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Zebrzydowicach.

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Odyseusz pod ziemią w Hadesie, 1895, olej na płótnie, 66 × 96 cm, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie
  • Student, 1897, olej na płótnie, 96 × 64 cm, Zamek Królewski na Wawelu
  • Szkic do autoportretu z jabłkiem, 1897, akwarela na papierze, 31,7 × 45 cm, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie
  • Melancholik (Totenmesse), 1898, olej na płótnie, 128 × 65,5 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie.
  • Wiosna, 1898, olej na płótnie, 96,5 × 65,5 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Zasmucona, 1898, olej na płótnie, 70,5 × 50 cm, Muzeum Narodowe w Poznaniu
  • Portret Dagny Juel Przybyszewskiej, 1899, pastel na papierze, 49,5 × 60 cm, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie
  • Taniec, 1899, olej na płótnie, 65 × 97 cm, Zbiory rodziny artysty
  • Opętanie, 1899–1900, olej na płótnie, 100 × 185 cm, Muzeum Literatury w Warszawie
  • Pocałunek na trawie, ok. 1900, olej na płótnie, 45 × 74 cm, Muzeum Narodowe w Poznaniu
  • Autoportret z maskami, 1900, olej na płótnie, 91 × 73 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie.
  • Promienny zachód słońca, ok. 1902, olej na płótnie. 60,5 × 81 cm, Muzeum Narodowe w Poznaniu
  • Altana, 1903, olej na płótnie, 96,5 × 146,5 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie
  • Demon (W kawiarni), 1904, olej na płótnie. 66,5 × 96 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie
  • Strachy, 1905, olej na płótnie, 95 × 145 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie (depozyt)
  • Modelka, ok. 1911, olej na płótnie, 80 × 62 cm, Lwowska Galeria Sztuki
  • Malarz i modelka, 1911, olej na płótnie, 151 × 80 cm, Muzeum Okręgowe w Toruniu
  • Wenus, 1916, olej na płótnie, 79 × 101 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Żona artysty w ogrodzie, 1916, olej na płótnie, 80 × 63 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Widok z okna, 1927–1939, olej na płótnie, 44 × 30 cm, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
  • Pejzaż z Kalwarii Zebrzydowskiej, 1936, olej na płótnie, 46 × 65 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Portret Modelki Jadźki, 1947, olej na płótnie, 78 × 78 cm, Muzeum Narodowe w Gdańsku
  • Manifest, 1950, olej na płótnie, 190 × 136 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci artysty jego żona, Irena Weissowa, ps. „Aneri” i syn Stanisław podjęli starania o utworzenie w Krakowie muzeum Wojciecha Weissa bądź o wydzielenie w Muzeum Narodowym osobnej jego stałej ekspozycji. Nie zostało to jednak zrealizowane. W 2006 jego wnuczki założyły Fundację Muzeum Wojciecha Weissa[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Portrety artysty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Weiss laureatem państwowej nagrody plastycznej. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 67 z 24 marca 1937. 
  2. a b Kiedy doczekamy się muzeum Wojciecha Weissa?. 6 kwietnia 2009. [dostęp 2009-04-07]. (pol.).
  3. M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1082 „za wybitną twórczość artstyczną”.
  4. Wojciech Weiss 1875–1950. Wystawa monograficzna. Warszawa: Muzeum Narodowe, 1977, s. 61, 66, 72.
  5. M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 460 „za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]