Józef Cembrzyński
| Data i miejsce urodzenia |
18 sierpnia 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 lipca 1943 |
| Przyczyna śmierci |
rozstrzelanie |
| Zawód, zajęcie |
hutnik, oficer Wojska Polskiego |
| Narodowość |
polska |
| Rodzice |
Antoni i Waleria z d. Lekstan |
| Małżeństwo |
Maria |
| Dzieci |
5 |
Józef Cembrzyński (ur. 18 sierpnia 1912 w Sławkowie, zm. 8 lipca 1943 w Mauthausen-Gusen[1]) – hutnik, oficer Wojska Polskiego, organizator antyhitlerowskiego ruchu oporu w Sławkowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z wielodzietnej rodziny Antoniego i Walerii z domu Lekstan.
Ukończył Państwową Szkołę Górniczą i Hutniczą w Dąbrowie Górniczej i Szkołę Podchorążych Łączności w Zegrzu. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 i 66. lokatą w korpusie oficerów rezerwy łączności[2].
Do sierpnia 1939 pracował w Hucie "Pokój" w Nowym Bytomiu (obecnie dzielnica Rudy Śląskiej).
We wrześniu 1939 walczył w składzie Armii Kraków. Wzięty do niewoli zbiegł i schronił się u rodziny w Sławkowie.Podjął pracę w technicznej obsłudze kolei w Olkuszu.
Jeszcze w 1939 roku przystąpił do organizowania antyhitlerowskiego ruchu oporu w Sławkowie. Wraz z byłymi żołnierzami WP utworzył Stowarzyszenie Samopomocy Społecznej, którego celem było przygotowanie się do zbrojnego wystąpienia przeciw okupantowi, gromadzenie informacji o ruchach wojsk, o niemieckich urzędnikach i wspierających ich folksdojczach, a także udzielanie pomocy osobom zagrożonym aresztowaniem w przekraczaniu granicy w Olkuszu między terenami włączonymi do III Rzeszy a Generalnym Gubernatorstwem[3].
W nocy z 12 na 13 lutego 1943 roku został aresztowany wraz z sześcioma innymi konspiratorami ze Stowarzyszenia Samopomocy Społecznej oraz teściem Jakubem Marcem[4]. Przewieziony do więzienia w Mysłowicach, a stamtąd do Auschwitz. 14 kwietnia 1943 roku został zarejestrowany w Mauthasen-Gusen, nr więźnia 14214. Rozstrzelano go 8 lipca 1943 roku o godz. 15:18. Pozostawił żonę Marię i pięcioro dzieci.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Internationaler Suchdienst D-3548 Arolsen, T/D – 134 643
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 259.
- ↑ Jan Kantyka, Longin Rosikoń, Sławków w latach okupacji hitlerowskiej 1939 – 1945, 1984.
- ↑ Praca zbiorowa pod red. Feliksa Kiryka, Dzieje Sławkowa, 2001.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Członkowie polskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej
- Ofiary KL Mauthausen-Gusen
- Podporucznicy łączności II Rzeczypospolitej
- Polscy górnicy
- Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1912
- Więźniowie KL Auschwitz
- Zmarli w 1943
- Ludzie urodzeni w Sławkowie