Józef Franciszek Łęski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Franciszek Stanisław Łęski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1760
Małe Łany

Data i miejsce śmierci

13 lipca 1825
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Tytuł naukowy

Profesor

Alma Mater

Szkoła Rycerska

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Stanowisko

Dyrektor

Pracodawca

Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Jagiellońskiego

Rodzice

Jerzy Antoni i Barbara z domu Łukowska

Małżeństwo

Karolina z domu Hube

Dzieci

Stanisław, Adam, Edward, Józefa, Tekla

Józef Franciszek Stanisław Łęski (ur. 2 kwietnia 1760 Małych Łanach k. Żarnowca, zm. 13 lipca 1825 w Warszawie) – polski astronom i matematyk, malarz i rytownik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 2 kwietnia 1760 w Małych Łanach jako syn Jerzego Antoniego i Barbary z domu Łukowskiej. Ojciec jego był pułkownikiem wojsk koronnych. W wieku lat dwunastu zostaje uczniem Szkoły Rycerskiej w Warszawie. Nauki pobiera wraz z Jasińskim, Sokolnickim i Kościuszką. Kończy szkołę jako absolwent i rozpoczyna w niej pracę jako wykładowca. Prowadzi zajęcia z matematyki elementarnej, miernictwa i rysowania map.

Bierze udział w Powstaniu Kościuszkowskim w stopniu majora jako adiutant T.Kościuszki. Dostaje się do niewoli pruskiej i rok był uwięziony w Nissie. Po zwolnieniu wraca do kraju pieszo, zwiedzając po drodze galerię w Dreźnie i w Berlinie.

Dociera do Krakowa i zostaje mianowany profesorem matematyki w Krakowskiej Szkole Głównej.

W 1803, po wyjeździe Jana Śniadeckiego do Wilna, obejmuje funkcję dyrektora obserwatorium astronomicznego oraz profesora astronomii i matematyki wyższej w Krakowie.

W następnym roku w Warszawie obejmuje posadę profesora matematyki i fizyki w powstałym Liceum Warszawskim. W latach 1809–1811 przebywał w Paryżu i studiował w Collège de France.

Był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz Krakowskiego Towarzystwa Naukowego.

Żonaty z Katarzyną z domu Hube, miał piątkę dzieci: Stanisława, Adama, Edwarda, Józefę i Teklę.

Zmarł 13 lipca 1825 w Warszawie i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem rozprawy o sztuce: "O piękności w sztukach a szczególniej w malarstwie" drukowanej w rocznikach towarzystwa naukowego krakowskiego w 1817. Do najważniejszych jego prac można zaliczyć:

  • "Teoretyczna i praktyczna nauka żołnierskich rozmiarów czyli miernictwo wojenne", przekład z angielskiego, uzupełniony przez Łęskiego, Warszawa, 1790,
  • "Darstellung der sumtlichen Theile der Mathematik" Kraków, 1801,
  • "Rozprawa o nauce przyrodzenia" Kraków, 1811,
  • "Rozprawa o zaćmieniach z ich zastosowaniami" Kraków, 1818,
  • "Observationes Astronomicae" Kraków, 1813,
  • "Rozprawa o konstellacyjach" Kraków, 1822.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XVII. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1864, s. 588-589. [dostęp 2020-12-27]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]