Język eritai
(Przekierowano z Język baburiwa)
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
530 (2000) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ert | ||
| IETF | ert | ||
| Glottolog | erit1239 | ||
| Ethnologue | ert | ||
| BPS | 0860 3 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język eritai, także: baburua, babirua, baburiwa, barua[1][2] – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych z 2000 r. posługuje się nim 530 osób[3].
Jest używany we wsiach Erai, Kustera i Haya (dystrykty Mamberamo Tengah i Mamberamo Hulu, kabupaten Mamberamo Raya)[3]. Niektórzy mieszkańcy wsi Kustera posługują się także językiem bauzi[4].
Jest językiem tonalnym. Należy do rodziny języków Równiny Jezior[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Vicente Revert Sanz, Beatriz Gallardo Paúls: Glotonimia. Universitat de València, 2001, s. 24. ISBN 978-84-370-4721-8. [dostęp 2022-07-13]. (hiszp.).
- ↑ Zulyani Hidayah: A Guide to Tribes in Indonesia: Anthropological Insights from the Archipelago. Singapore: Springer Nature, 2020, s. 35. DOI: 10.1007/978-981-15-1835-5. ISBN 978-981-15-1835-5. OCLC 1153086221. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).
- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Eritai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2022-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-15] (ang.).
- ↑ B. Grimes, Geelvink Bay languages, [w:] William J. Frawley (red.), International Encyclopedia of Linguistics, wyd. 2, Oxford: Oxford University Press, 2003, s. 65–66, DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001, ISBN 978-0-19-977178-3, ISBN 978-0-19-513977-8, OCLC 51478240 [dostęp 2022-08-02] (ang.).