Język chuuk
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
51 tys.[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | chk | ||
| ISO 639-3 | chk | ||
| IETF | chk | ||
| Glottolog | chuu1238 | ||
| Ethnologue | chk | ||
| GOST 7.75–97 | тру 687 | ||
| WALS | cuu | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język chuuk, dawniej także truk – język trukański należący do języków mikronezyjskich, używany przez Chuukańczyków w mikronezyjskim stanie Chuuk[1][2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Chuuk, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2015-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-25] (ang.).
- ↑ Campbell i King 2013 ↓, s. 370.
- ↑ Campbell i King 2013 ↓, s. 371.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- George L. Campbell, Gareth King, Compendium of the World’s Languages, wyd. 3, t. 1, Abingdon–New York: Routledge, 2013, s. 370–374, DOI: 10.4324/9780203106532, ISBN 978-0-415-49969-9, ISBN 978-0-203-10653-2, ISBN 978-1-136-25846-6, OCLC 854759616 [dostęp 2023-09-25] (ang.).