Język hakö

Hakö
Obszar	wyspa Buka (Bougainville)
Liczba mówiących	5 tys. (1982)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa wschodnia; Języki oceaniczne; Języki zachodniooceaniczne; Języki mezomelanezyjskie; Języki Nowej Irlandii; Języki południowej Nowej Irlandii i północno-zachodniosalomońskie; Języki nehan i północnej Bougainville; Języki buka; Języki halia; Język hakö;
Status oficjalny
Ethnologue	6a żywy↗
Kody języka
ISO 639-3	hao
IETF	hao
Glottolog	hako1237
Ethnologue	hao
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język hakö (a. haku)^[1] – język austronezyjski używany przez mieszkańców północno-wschodniej części wyspy Buka (Bougainville, Papua-Nowa Gwinea). Według danych z 1982 roku mówi nim 5 tys. osób^[1].

Ethnologue (wyd. 22) podaje, że posługują się nim wszyscy członkowie społeczności. W użyciu jest także język tok pisin^[1].

Jest nauczany w szkołach podstawowych. Zapisywany alfabetem łacińskim^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Hakö, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).