Ja’ad (moszaw)
 Ośrodek kultury w moszawie Ja’ad | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Poddystrykt | |
| Samorząd Regionu | |
| Wysokość |
253 m n.p.m. |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Dystryktu Północnego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°52′43,98″N 35°14′33,27″E/32,878883 35,242575
| |
| Strona internetowa | |
Ja’ad (hebr. יעד; ang. Ya'ad) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Misgaw, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Moszaw Ja’ad jest położony na wysokości 253 metrów n.p.m. w północno-zachodniej części Dolnej Galilei. Leży na zachodnich zboczach wzgórz, które zamykają od zachodu Dolinę Sachnin. Okoliczny teren opada w kierunku zachodnim do wzgórz Zachodniej Galilei i dalej do równiny przybrzeżnej Izraela. Na wschód od moszaw teren opada do wadi strumienia Avid. Po stronie zachodniej są źródła strumieni Nelel i Aszlil, a na południu strumienia Segew. Okoliczne wzgórza porasta kompleks leśny Segew. W otoczeniu moszawu Ja’ad znajdują się miasta Karmiel, Sachnin i Tamra, miejscowości Sza’ab i Kabul, kibuc Jasur, moszaw Achihud, oraz wioski komunalne Curit, Szoraszim, Juwalim, Segew, Szechanija i Manof. Na północnym zachodzie jest położona strefa przemysłowa Bar-Lev, a na południowym wschodzie strefa przemysłowa Sachnin.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Ja’ad jest położony w Samorządzie Regionu Misgaw, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Stałymi mieszkańcami moszawu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest świecka[1][2]:
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie w miejscu tym znajdowała się arabska wioska Mi’ar[3]. Podczas arabskiego powstania w Palestynie (1936–1939) mieszkańcy Mi’ar wzięli udział w walkach przeciwko brytyjskim władzom Mandatu Palestyny. W ramach akcji odwetowej, w październiku 1938 roku brytyjskie oddziały prawie całkowicie zniszczyły wioskę[4]. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała te tereny państwu arabskiemu[5]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku w tym rejonie działały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całej Galilei. W ramach akcji odwetowej, podczas I wojny izraelsko-arabskiej w dniu 20 czerwca 1948 roku izraelscy żołnierze wkroczyli do wioski Mi’ar, strzelając do wszystkich wieśniaków. Zabili w ten sposób 40 osób, a następnie zniszczyli prawie wszystkie domy. Wypędzeni wówczas mieszkańcy powrócili jednak do swojej wioski[6]. Następnie, w lipcu 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili operację „Dekel”, w trakcie której w dniu 15 lipca zajęli wioskę Mi’ar. Wysiedlono wówczas jej mieszkańców, a domy wyburzono[3].
Współczesny moszaw został założony w 1974 roku przez grupę absolwentów informatyki z uczelni Technion w Hajfie. Początkowo osada była położona na obrzeżu równiny przybrzeżnej, w pobliżu kibucu Jasur. W 1979 roku moszaw przeniósł się do dzisiejszej lokalizacji. Powstał w ramach rządowego projektu Perspektywy Galilei, którego celem było wzmocnienie pozycji demograficznej społeczności żydowskiej na północy kraju. Osada prezentowała unikatowy model połączenia rolnictwa z działalnością przemysłową, biznesową, ale także z nauką i badaniami naukowymi. Był to moszaw szitufi, który w 1991 roku po procesie częściowej prywatyzacji przekształcono w osadę społeczną (jiszuw kehilati). Istnieją plany rozbudowy wioski[7][8].
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w wiosce Gilon[9].
Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]
W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest boisko do koszykówki.
Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]
W moszawie jest sklep wielobranżowy, synagoga oraz warsztat mechaniczny.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Wokół moszawu rozciąga się duży kompleks leśny Segew, który jest dużą atrakcją turystyczną regionu. Wśród wzgórz wytyczono szlaki turystyczne oraz drogi rowerowe. Przy moszawie jest położony parking z miejscem piknikowym.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka moszawu opiera się na różnorodnych usługach - firmy informatyczne, elektroniczne, architektoniczne, ale także hodowla kwiatów w szklarniach itp. Większość mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Z moszawu wyjeżdża się na południe na drogę nr 805, którą jadąc na południowy wschód dojeżdża się do wioski Segew, skrzyżowania z drogą nr 784 i miasta Sachnin, lub jadąc na północny zachód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą ekspresową nr 70 przy kibucu Jasur.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane statystyczne z lat 1948–1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (hebr.).
- ↑ Dane statystyczne z lat 2001–2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (hebr.).
- ↑ a b Welcome To Mi’ar. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).
- ↑ M. Hughes. The banality of brutality: British armed forces and the repression of the Arab Revolt in Palestine, 1936–39. „English Historical Review”. CXXIV (507). s. 314–354.
- ↑ Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-06-07]. (ang.).
- ↑ Ilan Pappé: The Ethnic Cleansing of Palestine. London i New York: Oneworld, 2006, s. 150. ISBN 1-85168-467-0.
- ↑ Ya'ad. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-06-07]. (hebr.).
- ↑ Ya'ad. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2013-06-07]. (hebr.).
- ↑ Ya'ad. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-06-07]. (hebr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne moszawu Ja’ad. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- Mapa moszawu Ja’ad. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2013-06-05]. (hebr.).
