Jan Andrzej Betley

Jan Andrzej Betley

Data urodzenia	1 października 1926
Data i miejsce śmierci	11 lutego 1991 Edynburg, Wielka Brytania
Zawód, zajęcie	historyk

Grób Jana Andrzeja Betleya na cmentarzu Powązkowskim

Jan Andrzej Betley (ur. 1 października 1926, zm. 11 lutego 1991 w Edynburgu) – polski historyk emigracyjny.

Życiorys

Był uczestnikiem powstania warszawskiego - żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ) (ranny w nogę 7 września 1944). Następnie przebywał w niewoli niemieckiej. Po 1945 pozostał na emigracji. Ukończył studia historyczne na University of Bristol, doktorat obronił na Uniwersytecie im. Radbouda w Nijmegen. Pracował jako profesor uniwersytecki w Delhi (Indie), a następnie w Ahmadu Bello University w Zarii w Nigerii. Od 1962 był członkiem czynnym zamiejscowym Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. W 1967 powierzono mu stanowisko docenta na University of Ibadan.

Głównym przedmiotem badań naukowych Jana Andrzeja Betleya było powstanie listopadowe, jest autorem monografii o stosunku wielkich mocarstw do tego wydarzenia.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 12, rząd 3/4, grób 17).

Wybrane publikacje

• Belgium and Poland in international relations 1830-1931, 's-Gravenhage: Mouton 1960.
• Stefan Szolc Rogozinski and the Anglo-German rivalry in the Cameroons, Ibadan: Ibadan University Press 1970.

Bibliografia

• Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 r., Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2005.

Linki zewnętrzne

• Jan Andrzej Betley, Muzeum Powstania Warszawskiego