Jan Grabiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Grabiński
Herb duchownego
Data urodzenia

1599

Data i miejsce śmierci

11 września 1638
Oliwa

Miejsce pochówku

Bazylika archikatedralna w Gdańsku-Oliwie

Opat oliwski
Okres sprawowania

1630–1638

Wyznanie

chrześcijańskie

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zakon Cystersów

Jan Grabiński (1599 – 11 września 1638 w Oliwie) – polski duchowny katolicki, cysters, opat klasztoru w Oliwie. Pochodził z rodziny szlacheckiej woj. sieradzkiego, herbu Pomian[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do klasztoru w Oliwie wstąpił w 1619 i odbył nowicjat. Być może kształcił się w kolegium jezuitów w Braniewie.

Po śmierci opata Adama Trebnica, 2 września 1630 z prezenty królewskiej został mianowany opatem oliwskim. 7 września komisarze królewscy Jan Kos i Piotr Ericson (Ericus) przedstawili konwentowi jego kandydaturę, a następnie kapituła jednomyślnie zatwierdziła go jako nowego opata[2].

W latach 1635–1636 zajmował się wyposażeniem kościoła klasztornego, szczególnie ułożeniem posadzki i przebudową portalu. Koszty tych prac pokrywał w dużej części z dochodów z własnej wsi, Grabna. W 1637 był zaangażowany w sprawę ściągania ceł morskich dla króla Władysława IV, współpracował w tej sprawie z królewskimi komisarzami Jerzym Ossolińskim i Gerardem Denhoffem. Udostępnił za stosowną opłatą należący do opactwa odcinek nabrzeża, położony w pobliżu Wisłoujścia, dla urządzenia tam komory celnej i przystani dla królewskich statków, mających pobierać cła[1].

Za rządów opata Grabińskiego opactwo oliwskie odwiedził poseł francuski Claude de Mesmes hr. D'Avaux, którego sekretarz Charles Ogier w swoim diariuszu przekazał opisy Oliwy i wzmianki o samym opacie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wacław Odyniec: GRABIŃSKI Jan h. Pomian. W: Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. T. 2. Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1994, s. 94.
  2. a b Adam Kromer: Oliwa. Gdańsk: Polnord Wydawnictwo "Oskar", 2007, s. 58–60.