Jan Hempel (inżynier)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
geolog, inżynier |
Jan Marian Hempel (ur. 12 grudnia 1818 w Burcu, zm. 19 stycznia 1886 w Suchedniowie) – polski geolog, inżynier, naczelnik górnictwa i organizator szkolnictwa górniczego w Królestwie Polskim. Autor pierwszej „Mapy geognostycznej zagłębia węglowego w Królestwie Polskiem”[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był najstarszym synem Joachima, oficera napoleońskiego, i Rozalii z Dmochowskich. Był żonaty z Leontyną Zabielską (zm. 1925), nauczycielką. Z tego małżeństwa pochodził syn Stanisław (1881–1961), chemik.
Był inicjatorem wzniesienia kościoła Matki Boskiej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej, gdzie ustanowiono jego epitafium.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej J. Wójcik, Jan Marian Hempel - autor map górniczych i geologicznych Królestwa Polskiego, „Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki”, www.bazhum.muzhp.pl, 2006, s. 256, 259, 265 [dostęp 2024-03-18] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polskie rody szlacheckie. Kto jest kim dziś?, Warszawa 1993, s. 102.