Jan Szarowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Szarowicz
starszy przodownik starszy przodownik
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1895
Lovis

Data i miejsce śmierci

1721 kwietnia 1940
Kalinin

Przebieg służby
Formacja

Policja Województwa Śląskiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Wojskowy Karola

Jan Szarowicz (ur. 2 grudnia 1895[1] w Lovis[a], zm. 1721 kwietnia 1940 w Kalininie) – starszy przodownik Policji Województwa Śląskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 grudnia 1895 w Lovis, w ówczesnym Kraju Koronym Świętego Stefana, w rodzinie Stanisława i Wiktorii z Gąsiorów[2][1]. Był starszym bratem Józefa (1898–1940), legionisty, funkcjonariusza Policji Województwa Śląskiego, zamordowanego w Kalininie[2][1].

21 sierpnia lub we wrześniu 1914 wstąpił do Legionu Śląskiego w Cieszynie[4]. Po złożeniu przysięgi w Mszanie Dolnej, został wcielony do 2. kompanii 3 Pułku Piechoty. Od maja 1915 służył w 2. szwadronie 2 Pułku Ułanów[4].

Od 1 listopada 1923 służył w Policji Województwa Śląskiego[4]. W latach 1934–1939 był komendantem Posterunku Pogotowia w Komisariacie Bielsko. Na stopień starszego posterunkowego został mianowany 1 maja 1926, a na stopień przodownika 1 stycznia 1928[4].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Ostaszkowie. Między 17 a 21 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Kalininie (obecnie Twer) i pogrzebany w Miednoje[3]. Od 2 września 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.

Postanowieniem nr 112-52-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie na stopień aspiranta Policji Państwowej. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Miejsce urodzenia Jana Szarowicza jest określane w źródłach odmiennie jako Lovis[1], Leowis[2], Loresz [? Лёреш][3], Goleszów[4]. Prawdopodobnie chodzi o miasto Teiuș (węg. Tövis).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-03-14]., tu podano, że urodził się 2 lipca 1895.
  2. a b c d e f Księga Cmentarna Miednoje 2005 ↓, s. 885.
  3. a b Убиты в Калинине 2019 ↓, s. 547.
  4. a b c d e f Żołnierze Niepodległości ↓.
  5. M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zuzanna Gajowniczek, Bernadetta Gronek, Bernard Kayzer: Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Grzegorz Jakubowski (red.). T. 2 M–Ż. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2005. ISBN 83-89474-06-9.
  • Убиты в Калинине, захоронены в Медном. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Ostaszkowskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). T. 2: Биограммы военнопленных M–Я. Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2019. ISBN 978-5-6041921-5-3.
  • Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-03-14].