Jan Weinstein
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
prawnik |
| Odznaczenia | |
| |
Jan Weinstein (ur. 25 lutego 1903 w Warszawie, zm. 27 kwietnia 1974 w Guildford, Wielka Brytania) – polski prawnik.
Życiorys
Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, od 1926 pracował w służbie zagranicznej[1]. Zajmował stanowisko kierownika referatu informacyjnego w Wydziale Prasowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W 1933 opublikował swoją najważniejszą pracę „Upper Silesia – the Country of Contrast”. W 1939 po upadku kampanii wrześniowej przedostał się do Francji, gdzie służył w Polskich Siłach Zbrojnych[2]. Po zajęciu Francji przez III Rzeszę ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie kierował Wydziałem Łączności Ministerstwa Spraw Zagranicznych polskiego rządu na uchodźstwie[2]. Po zakończeniu działań wojennych zorganizował akcję zbierania materiałów archiwalnych dotyczących dziejów najnowszych polskiej dyplomacji. Zasiadał Radzie I Biurze Studiów Instytutu Piłsudskiego w Londynie[1].
19 marca 1974 został odznaczony przez władze RP na uchodźstwie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Członkostwo
- Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[2],
- Royal Institute of International Affair,
- Institute of Contemporary History,
- American Institute of Slavonic Studies.
Przypisy
- ↑ a b Archiwum Jana Weinsteina, Instytut Piłsudskiego w Stanach Zjednoczonych. pilsudski.org. [dostęp 2016-11-03].
- ↑ a b c Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 111. docplayer.pl. [dostęp 2016-11-03].
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 20, Nr 4 z 31 grudnia 1974.