Jan ze Scytopolis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan ze Scytopolis
Kraj działania

Cesarstwo Bizantyńskie

Biskup Scytopolis
Okres sprawowania

536–553

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

Kościół powszechny

Sakra biskupia

536

Jan ze Scytopolis (VI wiek) – grecki pisarz, w latach 536553 biskup Scytopolis w Palestynie. Uczestnik sporów chrystologicznych (obrońca Soboru Chalcedońskiego). Wprowadził do teologii formułę teopaschistyczną; zwalczał skrajny monofizytyzm; położył fundamenty pod tzw. chrystologię neochalcedońską.

Znane są trzy pisma Jana ze Scytopolis:

  • Przeciw aposchitom (dzieło skierowane przeciw skrajnym monofizytom w 12 księgach, zaginione)
  • Apologia Soboru Chalcedońskiego (dzieło znane z cytatów u Sewera z Antiochii)
  • Przeciw Sewerowi (dzieło zachowane fragmentarycznie, z ok. 527 roku).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]