Janusz Płowecki
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
| Order Odrodzenia Polski, Nagroda im. Karola Miarki | |
Janusz Płowecki (ur. 22 stycznia 1928, zm. 10 września 1996 w Częstochowie) — polski dziennikarz, prawnik, działacz społeczny oraz redaktor naczelny gazet codziennych „Życie Częstochowy”[1] i „Częstochowskie A-Z”[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie prokuratora, który ze względu na specyfikę wykonywanego zawodu często musiał zmieniać miejsce zamieszkania, aż do momentu gdy wraz z rodziną osiadł w Częstochowie, gdzie otworzył kancelarię notarialną.
Wybuch drugiej wojny światowej zastał Janusza Płoweckiego właśnie w tym mieście. Podczas okupacji został aresztowany przez Niemców za działalność konspiracyjną, w wyniku czego spędził 2 miesiące w areszcie. W 1946 roku ukończył szkołę średnią i rozpoczął studia na uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie na wydziale Prawa, które ukończył w 1952 roku. Od 1953 roku pracował jako dziennikarz w gazecie „Życie Częstochowy”[3], która była jedną z filii gazety „Życie Warszawy”. W latach 1982-92 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Życia Częstochowy”. W okresie swojej prawie 40-letniej pracy dziennikarskiej opublikował wiele artykułów związanych z okresem drugiej wojny światowej, ze szczególnym uwzględnieniem wydarzeń związanych z wyparciem Niemów z Częstochowy przez wojska sowieckie w 1945. Na łamach prasy prowadził również popularny cykl artykułów, które ukazywały się pod wspólnym tytułem Pieszo w starej Częstochowie. Organizator wielu miejskich wydarzeń kulturalnych. Był komentatorem w trakcie lokalnych zawodów żużlowych. W 1992 założył niezależny dziennik „Częstochowskie A-Z”, którego był redaktorem naczelnym[4][5].
Był dwukrotnie żonaty. Z jego pierwszego małżeństwa pochodzi syn Maciej (inżynier elektryk), natomiast z drugiego synowie: Przemysław (mgr architektury) i Michał (dziennikarz, adwokat). Zmarł po ciężkiej chorobie i został pochowany na częstochowskim cmentarzu Kule. Za zasługi w działalności zawodowej i społecznej odznaczony Oficerskim i Kawalerskim Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski, Złotym medalem Stowarzyszenia dziennikarzy polskich oraz prestiżową nagrodą im. Karola Miarki.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Absolwenci-Płowecki Janusz
- ↑ Częstochowskie A-Z / red. nacz Janusz Płowecki
- ↑ Jolanta Dzierżyńska, Życie Częstochowy w latach 1989-2003
- ↑ Tomasz Mielczarek, Częstochowskie A-Z - nieudana próba wydawania dzielnika subloklanego, (w:) Kontrowersje wokół transformacji prasy, Warszawa 1993
- ↑ Tomasz Mielczarek, Od „Monitora” do „Gońca Reklamowego”. Dzieje prasy częstochowskiej (1769–1994), Kielce 1996
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Płowecki, Wyzwolenie Częstochowy 1945, Warszawa: Książka i Wiedza, 1973.
- Janusz Płowecki, Szlakiem Wyzwolenia Ziemi Częstochowskie, Częstochowa: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej, 1986.