Janusz Paweł Ostrogski
 Ostrogski | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1597 |
| Data i miejsce śmierci |
6 sierpnia 1619 |
| Ojciec | |
| Matka | |
Janusz Paweł Ostrogski (ur. 1597, zm. 6 sierpnia 1619 w Lublinie) – książę, poseł na sejm zwyczajny w 1618 roku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn księcia Aleksandra Ostrogskiego i Anny z Kostków[1]. W 1603 roku zmarł jego ojciec[2], pretensje do sprawowania opieki nad nim i rodzeństwem zgłosiła rodzina ojca, ostatecznie jednak, w 1604 roku pełne prawo do opieki nad dziećmi i dysponowania majątkiem otrzymała matka, Anna Ostrogska[3].
W latach 1605–1607 zmarli jego bracia: Wasyl, Krzysztof i Aleksander. Na przełomie 1608 i 1609 roku wraz z bratem Konstantym Aleksandrem przeszedł na katolicyzm[4]. W latach 1609–1611 byli uczniami kolegium jezuickiego w Jarosławiu, następnie przez jakiś czas studiowali na Uniwersytecie w Lowanium, w Ratyzbonie zostali także przyjęci na audiencji przez cesarza Macieja Habsburga, a w Rzymie zostali przyjęci przez papieża Pawła V[4]. Podczas podróży po Europie najprawdopodobniej zarazili się kiłą. Do Jarosławia powrócili w 1615 roku[5].
W 1616 roku matka przekazała jemu i bratu większość dóbr po ojcu[5], stali się wówczas właścicielami 16 zamków, 38 miast, 494 wsi, 213 folwarków i 8 wójtostw[6]. W 1617 roku obaj bracia byli obecni w obozie Stanisława Żółkiewskiego w Buszy, podczas podpisania traktatu w Buszy[7]. W styczniu 1618 roku obaj bracia zostali wybrani posłami na sejm, który obradował w lutym tego samego roku w Warszawie. W drodze powrotnej, w Lublinie zmarł książę Konstanty Aleksander[7]. Po śmierci brata Janusz Paweł stał się jedynym dziedzicem majątku[8] i jednym z największych właścicieli ziemskich w Rzeczypospolitej[9].
We wrześniu 1618 roku wraz ze swoimi oddziałami brał udział w bitwie pod Oryninem[8][10]. W 1619 roku starał się o rękę Izabeli Daniłowiczówny, córki Mikołaja Daniłowicza[11], ostatecznie mężem Izabeli został jednak Jerzy Ossoliński[11].
6 sierpnia 1619 roku w Lublinie sporządził swój testament, tego samego dnia zmarł[12]. Pochowany został w kaplicy fary w Jarosławiu, obok swojego brata Konstantego Aleksandra[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anusik 2020 ↓, s. 216.
- ↑ Anusik 2020 ↓, s. 217.
- ↑ Anusik 2020 ↓, s. 218.
- ↑ a b Anusik 2020 ↓, s. 219.
- ↑ a b Anusik 2020 ↓, s. 220.
- ↑ Anusik 2020 ↓, s. 221.
- ↑ a b Anusik 2020 ↓, s. 223.
- ↑ a b Anusik 2020 ↓, s. 224.
- ↑ Anusik 2020 ↓, s. 215.
- ↑ Anusik 2020 ↓, s. 225.
- ↑ a b Anusik 2020 ↓, s. 226.
- ↑ Anusik 2020 ↓, s. 227.
- ↑ Anusik 2020 ↓, s. 229.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Anusik, Krótkie życie i niespodziewana śmierć młodego magnata. Janusz Paweł ks. Ostrogski i jego testament z 6 sierpnia 1619 roku, „Przegląd Nauk Historycznych”, 19 (1), Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2020, s. 215-239, ISSN 1644-857X.