Jaskinia na Łączkach

Jaskinia na Łączkach

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Dolina Będkowska, Kobylskie Góry
Właściciel	Lasy Państwowe
Długość	20 m
Głębokość	12,5 m
Deniwelacja	0
Wysokość otworów	310 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	30 m
Ekspozycja otworów	ku górze
Kod	J.Olk.I-07.04
Położenie na mapie gminy Zabierzów Jaskinia na Łączkach
Położenie na mapie Polski Jaskinia na Łączkach
Położenie na mapie województwa małopolskiego Jaskinia na Łączkach
Położenie na mapie powiatu krakowskiego Jaskinia na Łączkach
50°09′08″N 19°44′30″E
Strona internetowa

Jaskinia na Łączkach – jaskinia w dolnej części Doliny Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w Łączkach Kobylańskich będących częścią wsi Kobylany w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zabierzów.

Opis jaskini

Jaskinia znajduje się w górnej części Rusnej Skały (Ruskiej Skały), w porośniętym lasem wzniesieniu Kobylskie Góry. Główny, soczewkowaty otwór znajduje się na pionowym pęknięciu skały o wysokości 5 m na południowo-wschodniej stronie skalnych ścian. 2 m wyżej jest otwór środkowy. Jest jeszcze otwór górny, od którego do jaskini po skalnych progach opada studnia. Zwiedzanie jaskini jest trudne; bardzo przydatne jest użycie liny do pokonania przewieszonego progu o wysokości 3,5 m. Do jaskini można się też dostać 10-metrowym zjazdem na linie z górnego otworu. Wejście otworem środkowym jest uciążliwe, gdyż wymaga pokonania zacisku.

Jaskinia powstała w późnojurajskich wapieniach skalistych wskutek zapadnięcia się wielkiego skalnego bloku do znajdującej się pod nim próżni skalnej. Na jej skałach brak śladów erozji i nacieków. Namulisko o dużej miąższości, złożone z dużej ilości gruzu, większych bloków skalnych, iłu, oraz śmieci, które od dawna wrzucano do jaskini. Są w nim również współczesne szczątki kostne, gdyż do jaskini wrzucana jest padlina.

Jaskinia jest mocno przewiewna. Ma mikroklimat nieco różniący się od zewnętrznego. Zimą wymarza, a śnieg utrzymuje się w niej dłużej niż na zewnątrz. Latem z jaskini wydobywa się zimne powietrze. Jest w większości widna, ciemne są tylko jej najdalej od otworów znajdujące się zaułki. Przy otworach rozwijają się mchy, nieco dalej na ścianach glony.

Historia poznania i dokumentacji

Jaskinia znana była od dawna. Po raz pierwszy wzmiankował ją w 1880 r. Gotfryd Ossowski, który na jej dnie znalazł kości. Pierwszy opis jaskini sporządził Kazimierz Kowalski w 1951 r. W czasie II wojny światowej okresowo chronili się w niej okoliczni mieszkańcy. R. Stachnik podczas eksploracji jaskini w 1991 r. znalazł w niej ludzkie szczątki kostne oraz rączkę do czytania Tory. Aktualną dokumentację sporządził A. Górny w sierpniu 2009 r. Plan opracował M. Czepiel.

• 
• 
• 

W wapiennych skałach wzniesienia Kobylskich Gór jest jeszcze kilka innych jaskiń: Jaskinia na Łączkach Górna, Lej na Łączkach, Schronisko nad Jaskinią na Łączkach.