Jeśniak czarny
| Hylesinus crenatus | |
| Fabricius, 1787 | |
 Okaz z Estońskiego Muzeum Historii Naturalnej | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Ryjkowcowate |
| Podrodzina |
Kornikowate |
| Plemię |
Hylesinini |
| Rodzaj |
Hylesinus |
| Gatunek |
Hylesinus crenatus |
Jeśniak czarny (Hylesinus crenatus) – gatunek owada z rodziny ryjkowcowatych z rzędu chrząszczy[1].
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Podstawową rośliną żywicielską jest jesion, sporadycznie spotykany na dębie, lipie, klonie, orzechu i bzie lilaku. Opada głównie starsze drzewa, gdzie żeruje na pniach pod grubszą korą, rzadziej na gałęziach. Chodnik macierzysty poprzeczny, długości 5-8 cm, przebiega głównie w korze, chodniki larwalne o długości do 30 cm; nieraz silnie poplątane; komory poczwarkowe w korze. Po wylęgu młode chrząszcze prowadzą żer uzupełniający w szyi korzeniowej starszych jesionów, gdzie w grubej korze wygryzają krótkie chodniki, w których zimują[1].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek rozprzestrzeniony w południowej i środkowej części Europy, na północ docierający do Wysp Brytyjskich i południowych prowincji Fennoskandii, notowany ponadto z Algierii i Syberii. W Polsce jesionowiec czarny zamieszkuje tereny nizinne i górzyste po górną granicę występowania jesiona[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Hylesinus crenatus (Fabricius, 1787). [dostęp 2020-01-15].