Jean-Marc Mormeck
| |
| Pseudonim |
The Marksman |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
181 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
ciężka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
43 |
| Zwycięstwa |
37 |
| Przez nokauty |
23 |
| Porażki |
6 |
| |
Jean-Marc Mormeck (ur. 3 czerwca 1972 w Pointe-à-Pitre na Gwadelupie) – francuski bokser, były dwukrotny zawodowy mistrz świata organizacji WBC i WBA w kategorii junior ciężkiej (do 200 funtów).
Pierwszą walkę na zawodowym ringu stoczył w 1995. Już na początku kariery, w 1997, doznał dwóch porażek (kolejno w swojej czwartej i piątej walce). Jednak po tych pierwszych niepowodzeniach Mormeck zaczął wygrywać.
23 lutego 2002 pokonał przez techniczny nokaut Virgila Hilla i odebrał mu tytuł mistrza świata organizacji WBA[1]. Jeszcze w tym samym roku zdołał po raz pierwszy obronić pas mistrzowski, odnosząc zwycięstwo nad Dalem Brownem (techniczny nokaut w ósmej rundzie)[2].
W 2003 stoczył tylko jeden pojedynek. Pokonał w nim Aleksandra Gurowa[3]. W maju 2004 doszło do rewanżowej walki z Hillem. Mormeck po raz drugi okazał się lepszy od Amerykanina, choć tym razem nie zdołał zakończyć pojedynku przed czasem (mimo iż Hill w ósmej rundzie był liczony)[4].
W następnym roku, pokonując na punkty Wayne'a Braithwaite'a, wywalczył drugi tytuł mistrza świata, tym razem organizacji WBC[5]. Oba mistrzowskie pasy stracił już w następnej walce, w której został znokautowany (po raz pierwszy w karierze) w dziesiątej rundzie przez O'Neila Bella. Jako że Jamajczyk posiadał już tytuł mistrza świata organizacji IBF, został on pierwszym niekwestionowanym mistrzem świata w kategorii junior ciężkiej od czasów Evandera Holyfielda w 1988[6].
17 marca 2007 doszło do pojedynku rewanżowego między tymi pięściarzami. Tym razem lepszy okazał się Francuz, wygrywając walkę na punkty. Odzyskał tym samym pasy mistrzowskie organizacji WBC i WBA[7]. 10 listopada 2007 przegrał przez techniczny nokaut w siódmej rundzie z Davidem Haye'em, mimo że w czwartej rundzie Brytyjczyk leżał na deskach[8].
Po tej porażce przez dwa lata nie boksował. Na ring wrócił w grudniu 2009, zmieniając kategorię wagową na ciężką. W pierwszej walce po powrocie pokonał na punkty Vinny'ego Maddalone'a[9]. 6 maja 2010 odniósł kolejne zwycięstwo na punkty, pokonując Fresa Oquendo[10]. Kolejnym rywalem Mormecka był Uzbek Timur Ibragimow. Do pojedynku obu pięściarzy doszło 2 grudnia 2010, a stawką był pas WBA International wagi ciężkiej. Mormeck wygrał niejednogłośnie na punkty (116-111, 116-112, 113-115)[11]. 3 marca 2012 zmierzył się z mistrzem federacji WBA, IBF, WBO oraz IBO Wołodymyrem Kłyczko przez którego został znokautowany w czwartej rundzie[12].
5 grudnia 2014 w Paryżu przegrał niejednogłośnie na punkty z Polakiem Mateuszem Masternakiem (34-2, 24 KO). Stosunkiem głosów dwa do remisu 92:99, 92:98 i 95:95[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Luis Escobar: Cruiser Mormeck Hammers Out Win Over Braithwaite. The Boxing Times. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ John Gregg: Bell KO's Mormeck For Cruiser Crown. The Boxing Times. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Alain Boulanger: Mormeck Reclaims Crown Defeats Bell. The Boxing Times. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Richard Fletcher: Haye KOs Mormeck!. Fightnews.com, 10.11.2007. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Alexey Sukachev: Mormeck defeats Maddalone. Fightnews.com, 17.12.2009. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Mormeck decisions Oquendo. Fightnews.com, 06.05.2010. [dostęp 2010-05-20]. (ang.).
- ↑ Piotr Długokęcki: Mormeck wypunktował Ibragimova. Boxingnews.pl, 02.12.2010. (pol.).
- ↑ Kliczko znokautował Mormecka. Ringpolska.pl. (pol.).
- ↑ Mateusz Masternak pokonał Mormecka!. sport.wp.pl, 05 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-05].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Lista walk zawodowych Jeana-Marca Mormecka na BoxRec.com