Jerzy Langer (chemik)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Langer
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

25 lutego 1946

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia teoretyczna, fizyczna chemia organiczna[1]
Doktorat

1975[2]

Habilitacja

1989[1][2]

Profesura

24 kwietnia 2012[1][2]

Jerzy Józef Langer (ur. 25 lutego 1946 w Bad Harzburg[3]) – polski chemik, prof. dr hab. nauk chemicznych, profesor zwyczajny Pracowni Fizykochemii Materiałów i Nanotechnologii Wydziału Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Langer urodził się 25 lutego 1946 roku w Bad Harzburg w rodzinie Bronisława i Haliny z d. Cendrowskiej. W tym samym roku przyjechał do Polski. W 1964 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Śremie[3]. W 1969 uzyskał tytuł magistra chemii, a w 1974 tytuł magistra fizyki[2], w 1975 obronił pracę doktorską, otrzymując doktorat, a w 1989 habilitował się na podstawie oceny dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Elektryczne i magnetyczne właściwości czerni anilinowej[1]. 24 kwietnia 2012 nadano mu tytuł naukowy profesora nauk chemicznych[1][2].

Pełni funkcję profesora zwyczajnego w Pracowni Fizykochemii Materiałów i Nanotechnologii na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1][2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Anną Rempulską. Ma dwóch synów[3].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Był encyklopedystą. Został wymieniony w gronie edytorów Ilustrowanej encyklopedii dla wszystkich. Fizyka wydanej w latach 1985-1991[4].

  • 2001: Przyczynek do studiów nad wytwarzaniem i stosowaniem smół drzewnych wśród społeczności kultury niemeńskiej[1]
  • 2004: Dziegciarstwo późnoneolitycznych społeczności kultur pucharów lejkowatych w strefie Kujaw[1]
  • 2010: Non-linear optical effects (SRS) in nanostructured polyaniline LED[1]
  • 2016: Laser action induced in nanostructured polyaniline LED[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Prof. Jerzy J. Langer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-04-15].
  2. ↑ a b c d e f g PROF. ZW. DR HAB. JERZY LANGER. chemia.amu.edu.pl. [dostęp 2019-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-09)].
  3. ↑ a b c Achievements include patents in field Research in molecular electronics and archaeometry Conducting i inni, Jerzy Józef Langer [online], prabook.com [dostęp 2019-04-15] (ang.).
  4. ↑ Januszajtis 1987 ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Januszajtis: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich, Fizyka. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1987. ISBN 83-204-0432-0.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Langer_(chemik)&oldid=71957216”