Jezioro Stęszewskie
52°30′56″N 17°09′41″E/52,515556 17,161389 Widok z południowego wschodu | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
94,7-94,7 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
78,4-86,0 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
3260,8 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
II[1] (w roku 1997) |
Położenie na mapie gminy Pobiedziska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego  | |
| 52°30′56″N 17°09′41″E/52,515556 17,161389
| |
Jezioro Stęszewskie, Jezioro Kołatkowskie[2] – jezioro w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska, leżące na terenie Pojezierza Gnieźnieńskiego w zlewni Głównej. Jezioro leży w obrębie kompleksu leśnego Puszczy Zielonki, około 20 km na północny wschód od Poznania, na szlaku kajakowym Puszcza Zielonka. Brzegi jeziora dość wysokie, zalesione, linia brzegowa dobrze rozwinięta.
Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 78,4 ha[3] do 86,0 ha[1]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 94,7 m n.p.m.[1][3] Średnia głębokość jeziora wynosi 4,2 m[3], natomiast głębokość maksymalna 13,0 m[3].
W oparciu o badania przeprowadzone w 1997 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości[1].
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Stęszewskie[4]. Na niektórych mapach topograficznych zachodnia część jeziora występuje pod nazwą Jezioro Kołatkowskie[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 529. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Potok spod Tuczna - zespół jezior: szlak kajakowy [online], Powiat Poznański [dostęp 2020-07-11] (pol.).
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 529. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 329, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2010-02-14].