Joanna Szulborska-Łukaszewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Joanna Szulborska-Łukaszewicz (ur. w Białymstoku) – polska teatrolożka, nauczycielka akademicka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktor nauk humanistycznych w dyscyplinie nauki o zarządzaniu – specjalność zarządzanie kulturą, teatrolog, pracownik administracji samorządowej z wieloletnim doświadczeniem, lektor języka polskiego jako obcego. Stypendystka Ministerstwa Edukacji Narodowej (2004–2006, Uniwersytet im. Konstantyna Presławskiego w Szumen(inne języki), Bułgaria)[1]. Córka Eugeniusza Szulborskiego.

Wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego (2006–2018), w tym adiunkt w Instytucie Kultury na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego (2009–2015). Członek Komisji Zarządzania Kulturą i Mediami PAU[2] (w latach 2014-2021 sekretarz, od 2021 - zastępca przewodniczącego[3]). Zastępca redaktora naczelnego czasopisma „Zarządzanie w kulturze” w latach 2016–2017[4].

Jako pracownik administracji samorządowej (od 1993 r.) współtworzyła wiele gminnych projektów i programów na rzecz kultury i artystów w Krakowie, m.in. Noc Poezji czy Nagroda Teatralna im. Stanisława Wyspiańskiego, Konkurs na Książkowy Debiut Poetycki im. Anny Świrszczyńskiej, konkurs o nagrodę Animator Roku. Członek Kapituły Nagrody Conrada (od 2015 r.)[5]. Członek Kapituły Nagrody Teatralnej im. S. Wyspiańskiego[6] (od 2019 r.). Zastępca Przewodniczącego Komisji Konkursowej nagrody Miasta Krakowa „Animator Roku”[7] (od 2022 r.)

Koordynatorka prac nad Strategią Rozwoju Kultury w Krakowie na lata 2010–2014 oraz Programem Rozwoju Kultury w Krakowie 2030[8], przyjętym przez Radę Miasta Krakowa w lipcu 2017 r. Autorka opracowania Miejskie Instytucje Kultury. Przewodnik[9] (Kraków 2000) oraz uaktualnionej wersji anglojęzycznej Municipal Institutions of Culture in Krakow[10](2002), monografii Polityka kulturalna w Krakowie[11] (2009), raportu Artysto Scen Polskich, powiedz nam z czego żyjesz? (ZASP, 2015)[12], współorganizatorka międzynarodowej konferencji Edukacja dla teatru a pedagogika teatralna. Idee i praktyka (2015)[13] i współautorka publikacji wydanej pod tym samym tytułem[14] (2017), współautorka książki Samorządy miejskie wobec sektora kultury w czasach kryzysu pandemicznego (2021)[15].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Polityka kulturalna w Krakowie, Biblioteka Zarządzania Kulturą, Wydawnictwo Attyka, Kraków 2009, 412 stron [monografia].
  • A. Kędziora, Emil Orzechowski, J. Szulborska-Łukaszewicz, J. Zdebska-Schmidt (red.), Z kulturą o kulturze. Kultura pod ścianą, Biblioteka Zarządzania Kulturą, Wydawnictwo Attyka, Kraków 2014, 196 stron.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Artysto Scen Polskich, powiedz nam z czego żyjesz?, Kraków, 2015 [raport z badań ZG ZASP, 245 stron].
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, J. Olszewska-Gniadek, K. Plebańczyk, B. Turlejska (red.), Edukacja dla teatru a pedagogika teatralna – idee i praktyka, Wydawnictwo Attyka, Kraków, 2017.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Anna Rudnicka, Grzegorz Słącz (red.), Teatr KTO, Kraków 2018.
  • Ewa Kocój, Joanna Szulborska-Łukaszewicz, Alicja Kędziora (red.), Zarządzanie w sektorze kultury. Między teorią a praktyką, Wydawnictwo UJ, Kraków 2019.
  • K. Gajda, B. Gierat-Bieroń, J. Szulborska-Łukaszewicz, Samorządy miejskie wobec sektora kultury w czasach kryzysu pandemicznego, Wydawnictwo Attyka, Kraków 2021.

Artykuły w tomach zbiorowych[edytuj | edytuj kod]

  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Zarządzanie kulturą, czyli dwa plus dwa równa się osiem. [w:] „Zarządzanie w sektorze kultury. Między teorią a praktyką”, red. Ewa Kocój, J. Szulborska-Łukaszewicz, A. Kędziora, Wydawnictwo UJ, Kraków 2019.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Dokąd zmierzamy? Wokół konstytucji sektora kultury w Polsce [Ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej] [w:] „Zarządzanie w sektorze kultury. Między teorią a praktyką”, red. Ewa Kocój, J. Szulborska-Łukaszewicz, A. Kędziora, Wydawnictwo UJ, Kraków 2019.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Na początku była publiczność. O funkcjach teatru w XXI wieku [w:] „Edukacja dla teatru a pedagogika teatralna – idee i praktyka”, red. J. Szulborska-Łukaszewicz, J. Olszewska-Gniadek, K. Plebańczyk, B. Turlejska, Wydawnictwo Attyka, Kraków, 2017, s. 24–42.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Kryteria wyboru i oceniania w kulturze – perspektywa samorządu [w:] „Kryteria wyboru i oceniania w kulturze” (red.) Joanna Winnicka-Gburek, Bogusław Dziadzia, Gdańsk 2017, s. 327–345.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Zarządzanie i teatr. O statusie artysty w Polsce, [w:] „Zarządzanie w kulturze” 2017, t.. 18, nr 3, s. 373–394.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Miejsce teatru w polityce kulturalnej państwa i samorządów. Teatry krakowskie [w:] „Systemy organizacji teatrów w Europie”, (red.) Karolina Prykowska-Michalak, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, Warszawa 2016, s. 291–312.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Trends in cutural policy and culture management in Poland (1989–2014) (II), „Zarządzanie w kulturze, 2016 vol. 17, z. 2, s.107–124.
  • J Szulborska-Łukaszewicz, Trends in cultural policy (1989–2014) (I), [w:] „Zarządzanie w kulturze” [red.] E. Kocój, E. Orzechowski, J. Szulborska-Łukaszewicz, 2015 wol. 16, z.3, s. 221–240.
  • J. Szulborska-Łukaszewicz, Problemy artystów-wykonawców i podmiotów prywatnych zajmujących się produkcją i organizacją występów na żywo w Polsce w kontekście dialogu społecznego. Przypadek teatru [w:] Badania w sektorze kultury: przyszłość i zmiana (red.) A. Konior, O. Kosińska, A. Pluszyńska, Wydawnictwo Attyka, ss. 211-246, Kraków 2021.
  • Agnieszka Paczyńska, Joanna Szulborska-Łukaszewicz, Raport krajowy: Polska [w:] Agnieszka Paczyńska, Mapa dialogu społecznego w prywatnym sektorze występów na żywo w Bułgarii, Czechach, Polsce, Rumunii i Serbii, PEARLE, EAEA, s. 30-51, 2021.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dr Joanna Helena Szulborska-Łukaszewicz [w:] OPIPIB Nauka Polska[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alicja Kędziora, Ewa Kocój (red.), Zarządzanie w kulturze, t. 17/2016 z. 2, s. VIII, 2016.
  2. Polska Akademia Umiejętności - Zarządzania Kulturą i Mediami [online], pau.krakow.pl [dostęp 2019-06-18].
  3. Polska Akademia Umiejętności - Zarządzania Kulturą i Mediami [online], krakow.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  4. Yellowteam.pl, Zarządzanie w Kulturze_18-4-2017 [online], www.ejournals.eu [dostęp 2019-06-18] (pol.).
  5. ZARZĄDZENIE Nr 2416/2015 PREZYDENTA MIASTA KRAKOWA z dnia 04.09.2015 r. w sprawie powołania Kapituły konkursu Nagrody Literackiej Miasta Krakowa pn. „Nagroda im. Józefa Konrada Korzeniowskiego”.
  6. Zarządzenia Prezydenta Miasta Krakowa - Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa - BIP MK [online], www.bip.krakow.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  7. Zarządzenie Nr 753/2022 Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 24 marca 2022 r.
  8. Uchwala - Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa - BIP MK [online], www.bip.krakow.pl [dostęp 2019-06-18].
  9. Szczegóły egzemplarza | Katalog Zbiorów Bibliotek UJ [online], chamo.bj.uj.edu.pl [dostęp 2019-06-18].
  10. Szczegóły egzemplarza | Katalog Zbiorów Bibliotek UJ [online], chamo.bj.uj.edu.pl [dostęp 2019-06-18].
  11. Szczegóły egzemplarza | Katalog Zbiorów Bibliotek UJ [online], chamo.bj.uj.edu.pl [dostęp 2019-06-18].
  12. http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/220316.html; http://encyklopediateatru.pl/artykuly/220506/ludzie-teatru-zyja-z-przyzwyczajenia; https://chamo.bj.uj.edu.pl/uj/lib/item?id=chamo:1388304&fromLocationLink=false&theme=system
  13. Michał Nocoń, Pasja niszczenia jest siłą tworzenia [zapis wystąpienia], [w:] Edukacja dla teatru a pedagogika teatralna - idee i praktyka, red. J. Szulborska-Łukaszewicz, J. Olszewska-Gniadek, K. Plebańczyk, B. Turlejska, Kraków 2017, s. 233.
  14. Znajdź | Katalog Zbiorów Bibliotek UJ [online], chamo.bj.uj.edu.pl [dostęp 2019-06-18].
  15. Samorządy miejskie wobec sektora kultury w czasach kryzysu pandemicznego [online], uj.edu.pl [dostęp 2024-05-05] (ang.).
  16. Nowa Nauka Polska [online], nauka-polska.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).