John Cobb (kierowca)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Cobb
Ilustracja
Imię i nazwisko

John Rhodes Cobb

Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1899
Esher

Data i miejsce śmierci

29 września 1952
Loch Ness

Sukcesy

1932: British Empire Trophy (zwycięzca)
1935: BRDC 500 Miles (zwycięzca)
1937: BRDC 500 km (zwycięzca)

John Rhodes Cobb (ur. 2 grudnia 1899 roku w Esher, zm. 29 września 1952 roku na jeziorze Loch Ness) – brytyjski kierowca wyścigowy. Właściciel dużego majątku dzięki funkcji dyrektora domu maklerskiego. Pilot Royal Air Force w czasie II wojny światowej.

Kariera wyścigowa[edytuj | edytuj kod]

Dzięki swojemu majątkowi Coob mógł rozwijać swoje zainteresowania szybkimi samochodami i wyścigami. Mieszka w Esher, nieopodal toru Brooklands. Pierwszy wyścig wygrał w 1925 roku w startym, 10-litrowym Fiacie. W kolejnych latach Brytyjczyk szczególnie zainteresował się biciem rekordów prędkości i w 1928 roku zakupił 10-litrowy Delage. Trzykrotnie bił w nim rekord prędkości na torze Brooklands. W wyścigach Grand Prix Cobb startował w wielu modelach samochodów. W 1932 roku wygrał British Empire Trophy w samochodzie Delage. W 1935 roku pobił rekord prędkości toru Brooklands (245,1 km/h). W latach 1938-1939 w samochodzie Railton Special bił rekord prędkości pojazdu naziemnego na torze Bonneville Speedway (592,09 km/h). Po wojnie w 1947 roku poprawił ten rekord na 634,39 km/h. W późniejszych latach zapragnął pobić rekord na wodzie. Jednak w 1952 roku w czasie próby bicia takiego rekordu na jeziorze Loch Ness doszło do wypadku, w którym Cobb zginął.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]